Regelmatig wordt de vraag voorgelegd of een bepaalde situatie kan leiden tot een ontslag op staande voet. Los van de vraag wat er precies is gebeurd, wanneer dat is gebeurd en of de gebeurtenissen kunnen worden bewezen, vraag ik ook altijd of er bijzondere persoonlijke omstandigheden zijn waarmee rekening moet worden gehouden. Niet zelden leidt dat tot een verbaasde reactie: ‘diefstal is diefstal: ook als de werknemer ziek, zwak, oud of misselijk is!’ Of toch niet?
Stel, werknemer is ziek, maar werkgever 'vertrouwt het niet'. Bijvoorbeeld omdat hij 'vermoedt' dat werknemer ondertussen ergens anders aan het werk is, thuis aan het klussen is (terwijl werknemer zegt rugklachten te hebben) of een festival bezoekt. Mag werkgever die werknemer dan (laten) volgen, bijvoorbeeld door een bedrijfsrecherche- of onderzoeksbureau, om zo te laten vast stellen dat werknemer helemaal niet ziek is of de boel bedondert?
Onlangs is een werkneemster op staande voet ontslagen omdat zij zich schuldig had gemaakt aan meerdere racistische opmerkingen tegen een collega op de werkvloer. De rechtbank Rotterdam vernietigde het ontslag op staande voet vervolgens. Opmerkelijk aldus advocaat Lieve Holterhues gezien de huidige tijdsgeest.
De werkgever of de werknemer die door opzet of schuld aan de andere partij een dringende reden heeft gegeven voor ontslag op staande voet is schadeplichtig. De schadeplichtige partij moet aan de andere partij de gefixeerde schadevergoeding betalen. Voor de berekening van de gefixeerde schadevergoeding moet de opzegtermijn worden genomen die de schadeplichtige partij eigenlijk in acht had moeten nemen. Er bestond discussie over de vraag welke opzegtermijn gehanteerd moest worden bij het bepalen van de hoogte van de gefixeerde schadevergoeding. De (kortere) opzegtermijn van de werknemer of de (langere) opzegtermijn van de werkgever? De Hoge Raad heeft deze vraag inmiddels onlangs beantwoord.
In het eerste half jaar van 2023 is een stijging te zien van 9% in het aantal hulpvragen over arbeidsrechtelijke zaken, zo blijkt uit de Juridische Barometer 2023. Een deel daarvan gaat over arbeidsconflicten. Welke reden er ook is voor ontslag, zorg dat je goed voorbereid bent en de beëindiging van het dienstverband zorgvuldig regelt.
In de Wet Transparante en Voorspelbare Arbeidsvoorwaarden, die haar eerste verjaardag viert, is bepaald dat een verbod op het verrichten van nevenwerkzaamheden niet is toegestaan, tenzij hiervoor een objectieve rechtvaardiging bestaat. Na bijna één jaar Wet TVA is er onlangs slechts een zaak aangespannen. In betreffende zaak vorderde werknemer, werkzaam bij een gemeente, een nevenwerkzaamhedenbeding nietig/ongeldig te verklaren.
In art. 7:629 lid 3 sub d. BW is bepaald dat de werknemer geen recht heeft op loon tijdens ziekte als hij niet meewerkt aan door de werkgever of aangewezen deskundige (denk aan een bedrijfsarts) gegeven redelijke voorschriften. Is mediation een redelijk voorschrift en zo ja, levert het weigeren van mediation grond op voor het stop zetten van het loon?
Werkgevers kunnen een werknemer op staande voet ontslaan als de werknemer zich schuldig maakt aan ernstig verwijtbaar handelen door overtreding van het concurrentiebeding. Wel is het dan van belang dat de feiten helder zijn en dat deze kunnen worden onderbouwd met bewijsmateriaal. Advocaat arbeidsrecht Lieve Holterhues illustreert dit aan de hand van een zaak waarbij het hof veel waarde hecht aan het bewijsmateriaal dat werkgever had verzameld.
Artikel 7:673 lid 2 bepaalt dat de transitievergoeding voor elk jaar dat de arbeidsovereenkomst heeft geduurd gelijk is aan 1/3 van het loon per maand en een evenredig deel daarvan voor een periode dat de arbeidsovereenkomst korter dan een jaar heeft geduurd. Dat klinkt heel simpel, maar dat is het niet altijd. Want valt nu dan precies onder loon? De kantonrechter Rotterdam legde dit nog eens uit in onderstaande rechtsoverweging van een onlangs gepubliceerde uitspraak.
Bij beëindiging van het dienstverband op initiatief van de werkgever heeft de werknemer in beginsel recht op de wettelijke transitievergoeding. De hoogte van de transitievergoeding is afhankelijk van het loon en het aantal dienstjaren van de werknemer. In de wet is bepaald hoe de hoogte van het loon moet worden vastgesteld. Dit lijkt duidelijk, maar uit de praktijk volgt dat er veel ruimte is voor discussie.
Word gratis lid en ontvang op dinsdag en donderdag het laatste HR-nieuws in uw mailbox! Én als lid krijgt u ook toegang tot exclusieve online artikelen.