Lieve Holterhues

In een recente zaak die speelde bij de Rechtbank Zeeland-West-Brabant was de vraag aan of partijen een arbeidsovereenkomst voor de duur van zes maanden waren overeengekomen of een arbeidsovereenkomst voor de duur van zes maanden en één dag. Het lijkt wellicht onbenullig, maar die ene dag maakte in deze kwestie het verschil zo legt arbeidsrechtadvocaat Lieve Holterhues uit.

Werknemer is in een arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd akkoord gegaan met een voorwaardelijk concurrentiebeding, zonder motivering. Later is de arbeidsovereenkomst door middel van een addendum omgezet in een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd, waarbij werknemer wordt geattendeerd op de geldende bedingen. Kan werknemer vervolgens na einde dienstverband worden gebonden aan het (voorwaardelijk) concurrentiebeding?

Werknemer krijgt de toezegging van zijn leidinggevende dat zijn arbeidsovereenkomst wordt verlengd. Later blijkt dat de leidinggevende niet bevoegd was om een dergelijke toezegging te doen. Mag de werknemer in zo’n geval gerechtvaardigd vertrouwen op de toezegging die door de leidinggevende is gedaan? En kan de werkgever aan de toezegging worden gehouden?

Als het dienstverband met een zieke werknemer – nadat deze twee jaar ziek is geweest - wordt beëindigd, kan werkgever aanspraak maken op compensatie van het UWV voor de betaalde transitievergoeding. Als het dienstverband al gedurende de wachttijd (wanneer sprake is van een opzegverbod) eindigt, bestaat het recht op compensatie niet.

Vorige maand oordeelde het Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden dat de beëindiging van de arbeidsovereenkomst tussen werkgever en werkneemster vernietigbaar was. Werkgever had aan werkneemster namelijk onjuiste informatie verstrekt bij het overgaan van het vaste dienstverband van werkneemster bij werkgever naar een payrollbedrijf, waardoor werkneemster had gedwaald.

Recentelijk stond bij Rechtbank Limburg de vraag centraal of sprake was van onregelmatige opzegging door een werknemer en of de werknemer als gevolg daarvan een gefixeerde schadevergoeding verschuldigd was aan de werkgever. 

Eind 2022 is een werknemer op staande voet ontslagen vanwege het sjoemelen met zijn urenregistratie. De werknemer heeft zich niet gehouden aan het bij de werkgever gehanteerde aan- en afmeldprotocol en zichzelf meer werkuren toegekend dan mocht op basis van de geldende regels. Opmerkelijk, aangezien juist deze werknemer erop moest toezien dat de 30 tot 80 arbeidskrachten die hij aanstuurde, zich hielden aan het aan- en afmeldprotocol.

Een concurrentiebeding kan een geschikte manier zijn om te voorkomen dat een werknemer na beëindiging van het dienstverband bij een concurrent in dienst treedt. Het opstellen van een geldig concurrentiebeding vraagt om nauwkeurigheid en kennis van wet- en regelgeving. Voornamelijk dit laatste zal de komende tijd van belang zijn, aangezien er op dit moment een wetsvoorstel in de maak is om het concurrentiebeding meer aan banden te leggen.

Bij Hogeschool InHolland stapten meerdere werknemers naar de vertrouwenspersoon om te klagen over hun leidinggevende. Er zou sprake zijn van een angstcultuur en een onveilige werkomgeving. Zonder de meldingen te onderzoeken en zonder hoor- en wederhoor toe te passen, werd de leidinggevende direct een verbeterplan opgelegd. Was dit terecht of heeft de werkgever hierdoor verwijtbaar gehandeld?

Veel vaststellingsovereenkomsten kennen een bepaling waarin is opgenomen dat werknemer verklaart geen concreet uitzicht te hebben op een andere baan. Waarvoor is een dergelijke bepaling bedoeld? Wat is het gevolg als achteraf blijkt dat een werknemer toch een concreet uitzicht had op ander werk, maar dit niet heeft gemeld? En geldt het starten van een eigen onderneming ook als uitzicht op ander werk?