Gisteren is het langverwachte rapport van FNV uitgekomen naar aanleiding van het door hen opgezette ‘Meldpunt verzuimbegeleiding’. Dit meldpunt was opgezet naar aanleiding van de eerste uitzending van Zembla in maart 2012 over de (wan)praktijken van VerzuimReductie, de – destijds - grootste arbodienst van ons land. De bevindingen in het verslag zijn niet mals richting organisaties die zich met verzuimbegeleiding bezighouden. Het rapport heeft dan ook de naam ‘Verzuimbegeleiding: een corrupt systeem’ meegekregen. Is dit terecht? Of niet?
Tijd om mijn excuses aan te bieden. Vroeger, toen mijn handel nog slechts uit ken- en stuurgetallen bestond, placht ik mijn toehoorders te vermaken met een heuse GroenRijpGrijs-verdeling. Ik begrijp nu pas hoe schofferend dat soort suggestieve staatjes zijn. Grijs, dus verdacht en dat al op je 45ste, vanwege een prestatiecurve die neerwaarts zou zijn. Hoe kon ik het beweren. Het mag een raadsel heten dat ik nooit dwars over het katheder getrokken ben.
Op 14 oktober 2013 werden de hoofdlijnen van het sectorplan bouw & infra in Cobouw gepubliceerd:
De laatste tijd spreek ik veel bestuurders die de afgelopen jaren sterk hebben moeten focussen op overleven met hun organisatie. Wat daarbij opvalt is dat er vaak, eigenlijk bijna altijd, kort cyclisch gekeken wordt naar het personeelsbestand en dan vooral in aantallen. Of: we hebben nu zoveel medewerkers in functie X. Daar hebben wij eigenlijk maar 90, 80, of 70 procent van nodig. Hoe kunnen we afslanken: wie zijn als laatsten binnen gekomen of wie kunnen eerder met pensioen?
Minister Asscher van het ministerie van Sociale Zaken heeft voor 2014 en 2015 € 600 miljoen beschikbaar gesteld voor de cofinanciering van sectorplannen waarmee de werkloosheid bestreden moet gaan worden. Doel van de regeling is het stimuleren en behouden van werkgelegenheid door sectoraal maatwerk. Kan een individuele werkgever een beroep doen op deze gelden?
De meeste organisaties moeten op enig moment ‘hun eigen tuin bijsnoeien’. Tijdens een reorganisatietraject gaat veel tijd en aandacht naar de mensen die vertrekken. Wie moet weg en waarom? Moeilijke beslissingen die je als directie niet zomaar neemt. Er blijft daarom weinig aandacht over voor de medewerkers die overblijven. Terwijl dat juist de mensen zijn die het moeten gaan maken voor de organisatie in afgeslankte vorm. Uiterst belangrijk dus, dat het team dat achterblijft geïnspireerd de mouwen gaat opstropen.
Een werkgever constateerde dat op diverse momenten kasgelden waren verdwenen. Omdat de werkgever hiervoor geen verklaring had, installeerde hij een aantal camera’s. Op de camerabeelden was te zien hoe een medewerkster van de housekeeping zich buiten haar normale werktijd op een plek bevond waar zij niet behoorde te zijn.
Het Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden heeft zich op 2 juli 2013 uitgesproken over het ontslag op staande voet van een werknemer die in strijd met de veiligheidsvoorschriften tijdens het uitvoeren van zijn werkzaamheden geen veiligheidshelm droeg. In eerste instantie gaf de kantonrechter de werknemer gelijk, maar het Gerechtshof had een andere kijk op de zaak.
Een zieke werknemer neemt heimelijk gesprekken op die zij heeft met haar verzuimbegeleider en draagt deze aan als bewijs in een ontbindingsprocedure. Mag dit zo maar? De kantonrechter liet zich onlangs uit over deze vraag in een interessante uitspraak.
Over het algemeen juichen werkgevers het toe als hun werknemers in het kader van een gezonde leefstijl actief aan sport doen. Echter het is dan wel zaak dat een werknemer open en eerlijk communiceert over zijn sportieve prestaties omdat het hem anders wel eens heel duur kan komen te staan zo blijkt uit een aantal gepubliceerde rechtszaken.
In deze live online masterclass van een halve dag leer je hoe je een dossier opbouwt en een specifiek verbeterplan opstelt bij disfunctioneren van een medewerker. Inclusief wettelijk kader ontslagbeoordeling