Een directeur pleegt fraude bij de aanvraag voor een hypotheek door een gefingeerd dienstverband van zijn echtgenote bij een samenwerkende onderneming als inkomstenbron op te voeren. De werkgever vindt het ontoelaatbaar dat een strafbaar feit is gepleegd waarbij een zakelijke relatie is betrokken. Bovendien heeft de directeur zich hiermee in een chantabele positie geplaatst. De rechter wordt verzocht de arbeidsovereenkomst te ontbinden wegens een dringende reden.
Een veel voorkomend thema dat ik hoor van cliënten is dat ze het lastig vinden om (belangrijke) keuzes te maken. We leven in een wereld waar heel veel mogelijk is en eigenlijk kunnen we kiezen wat we willen. Dat is natuurlijk heel fijn, maar het brengt ook ‘keuzestress’ met zich mee als je door de bomen het bos niet meer ziet.
Veel werknemers kiezen er bewust voor om niet thuis achter de geraniums te gaan zitten maar geheel of gedeeltelijk te blijven doorwerken na de AOW-gerechtigde leeftijd. Deze keuze kan ingegeven zijn door een economische noodzaak omdat werknemers onvoldoende pensioen ontvangen om van rond te komen maar even zo vaak vinden werknemers het prettig een doel hebben om voor te leven en hun brede ervaring en kennis en kunde over te dragen aan jongere generaties.
De Wet arbeid vreemdelingen (WAV) verbiedt het laten verrichten van arbeid in Nederland door een vreemdeling die niet over een tewerkstellingsvergunning beschikt, op straffen van een boete van € 12.000 per illegaal werkende werknemer.
Van een minimum cao mag niet ten nadele van werknemers worden afgeweken, ook niet als de OR of individuele werknemers daarmee instemmen. Dat volgt uit een uitspraak van de Rechtbank Gelderland van 17 juli 2013.
Plannen. Je hebt er talent voor of je hebt het niet. Vaak zien mensen bij het plannen van werkzaamheden door de bomen het bos niet meer. Vooral als er meerdere mensen aan meerdere projecten werken kan het lastig worden.
Recentelijk deed de rechtbank in Den Haag een opvallende uitspraak in een zaak die was aangespannen tegen een agentschap van het Ministerie van Economische Zaken. Hierin werd gesteld dat de rechtspositie van payrollkrachten niet verandert als hun (materiële) werkgever hen onderbrengt bij een (andere) payrollonderneming. Zij blijven hun werk feitelijk uitvoeren bij dezelfde werkgever en behouden dus hun rechten.
Werkgevers zijn verplicht om zieke werknemers te re-integreren en zieke werknemers zijn verplicht om daaraan mee te werken. Werkgevers ervaren deze re-integratieplicht vaak alsof zij aan de goden zijn overgeleverd; voor hen is het volstrekt onduidelijk of zij voldoende re-integratie-inspanningen verrichten. De belangen zijn groot, want het UWV kan na twee jaar een loonsanctie opleggen als de re-integratie-inspanningen als onvoldoende worden beoordeeld. Gevolgen: de werkgever moet de zieke werknemer dan nog eens 52 weken loon betalen en re-integreren.
Uitzichtloze positie voor Flexwerkers. Dat was onlangs een kop in De Telegraaf. Een behoorlijk negatief bericht over de flexbranche. Ten onrechte! De flexbranche verdient een pluim!
Waarom zijn mensen toch zo verschillend? Hoe kunt u achterhalen wat medewerkers motiveert? Welke inzichten helpen om hun gedrag beter te begrijpen?
Wat doe je als een medewerker niet goed functioneert en welke vormen van verlof zijn er? Wil je je kennis up-to-date houden? Volg deze training en leer in twee ochtenden alle ins en outs over arbeidsrecht in de dagelijkse HR-praktijk.