40 procent van werknemers en beleidmakers ziet het aantrekken en behouden van werknemers uit verschillende generaties als de HR-uitdaging van hun organisatie. Een kwart verwacht volledig remote te blijven werken.
Hogere salarissen voor professionals in zorg en onderwijs worden – terecht – toegejuicht. Maar een taboe blijft het salaris van politici, topambtenaren en bestuurders in de publieke sector. Dat mag niet worden verhoogd. Onterecht. Want de Wet normering topinkomens (Wnt) past niet meer in deze tijd.
Sociale Zekerheid is een behoorlijke kostenpost voor ondernemingen. Het behelst zo’n 20% bovenop de totale loonsom en in veel gevallen zelfs meer. Niks aan te doen denkt u? Dat is niet waar: deze kosten zijn voor een groot deel beïnvloedbaar.
De tendens dat iedere werknemer zijn of haar eigen regie moet voeren, is op z’n retour. Het leven, ook het werkzame deel daarvan, is niet zo maakbaar als men de afgelopen jaren heeft gedacht. De mentale belasting is in z’n totaliteit toegenomen, zowel privé als op het werk. In plaats van symptoombestrijding, zoals het sleutelen aan de individuele werknemer met massages of trainingen, moet de werkgever zelf aan de bak en echt investeren in het mentaal sterker maken van zijn medewerkers.
De impact van werknemers op het behalen van de doelstellingen is groter dan ooit, terwijl het vinden en behouden van geschikt personeel steeds ingewikkelder wordt. De traditionele werkwijze voldoet niet meer. Althans, het kan stukken efficiënter én effectiever. Juist in het werving-en-selectieproces zijn data van grote toegevoegde waarde. Begin met enkele eenvoudige analyses die inzichten verschaffen en helpen om eerste keuzes te maken. Is de organisatie eraan toe om AI en algoritmes in te zetten, dan kunnen wellicht grotere stappen worden gezet.
Er worden steeds meer en hogere eisen gesteld aan managers en medewerkers. In de praktijk ervaren deze steeds minder regie op hun arbeidsbelasting.
Medewerkers die zelf de regie nemen over hun loopbaan en ontwikkeling. Veel werkgevers dromen ervan, maar bij weinigen is het ook praktijk. Aan de goede intenties van werkgevers ligt dat meestal niet, en ook niet aan het geld dat beschikbaar is voor duurzame inzetbaarheid. AWVN-adviseur Margreet Xavier komt in haar DI-praktijk drie redenen tegen waarom eigen regie vaak niet van de grond komt*. Lees hier wat u kunt doen om die drie obstakels te overwinnen.
Er rijdt weer geen trein tussen Utrecht en Arnhem, kinderen krijgen minder aandacht van docenten in de klas, operaties worden uitgesteld en het biertje in de kroeg laat op zich wachten. De harde groei in de economie laat zijn sporen achter op de arbeidsmarkt. De werkgevers in het land klagen over personeelstekort en hoger personeelsverloop, waar zij aan de ene kant bezig zijn met werving, raken ze hun werknemers aan de andere kant alweer kwijt. Maar waar gaan hun werknemers heen?
Dat concluderen hoogleraren en universitair docenten arbeidsrecht van de Universiteit Leiden in een opinie in Trouw.*
Het druk hebben is niet erg, want onder druk komen mooie prestaties tot stand. Ook op het werk. Maar aanhoudende, te hoge werkdruk kan omslaan in werkstress. Dan gaan de prestaties, productiviteit en gezondheid van je mensen eronder lijden en kunnen stressklachten zelfs uitmonden in een burn-out. Waar zijn de verschillen? En hoe ga je stressklachten te lijf?
Wat doe je als een medewerker niet goed functioneert en welke vormen van verlof zijn er? Wil je je kennis up-to-date houden? Volg deze training en leer in twee ochtenden alle ins en outs over arbeidsrecht in de dagelijkse HR-praktijk.