Verzuimverzekeringen: weinig ruimte voor ondernemers
De laatste tijd ben ik op zoek geweest naar goede verzuimzekeringen voor een paar MKB’ers, en daar word je niet vrolijk van. Ik ben erachter gekomen dat de meeste verzuimverzekeringen traditioneel van aard zijn, en weinig ruimte overlaten aan de ondernemerschap van de ondernemer. Die uiteindelijk ook nog eens eindverantwoordelijk is voor een goed verzuimbeleid.
De meeste verzuimverzekeraars werken met aangesloten arbodiensten, niet zelden zijn dat grote logge organisaties. Los van het feit dat ik vind dat een arbodienst onafhankelijk moet zijn, heb ik grote moeite met het feit dat verzekeraars in hoge mate bepalen op welke manier het verzuim moet worden aangepakt. Daarnaast is bij veel verzuimverzekeraars de aanpak vrij reactief. Ook met de bereikbaarheid is het regelmatig slecht gesteld. Een ondernemer die belt naar zijn arbodienst wordt vaak te woord gestaan door een casemanager, die de situatie beoordeeld, advies geeft en een plan van aanpak voorstelt. Op zich niet verkeerd, ware het niet dat de betreffende casemanager vaak het bedrijf, de medewerkers, de cultuur, en de ondernemer niet kent. Ook ligt de aandacht van arbodiensten op het demedicaliseren. Op zich goed, omdat een groot deel van verzuim te maken heeft met gedrag, maar het demedicaliseren wordt ook gebruikt om zo min mogelijk gebruik te maken van de bedrijfsarts, hetgeen voor de arbodienst veel goedkoper is. Echter, wat vergeten wordt is dat de werkgever/ondernemer zijn werknemers goed kent. Soms is het daarom dan ook nodig dat wanneer de werkgever dat vindt, op korte termijn een bedrijfsarts wordt ingeschakeld.
Tijdverlies
Ik ken een voorbeeld van een MKB’er die wilde dat zijn werknemer door de bedrijfsarts gezien werd. Deze ondernemer belde de arbodienst, en de casemanager vond het niet nodig in het kader van de demedicalisering. De MKB’er drong aan, en kreeg de casemanager eindelijk zover dat er een afspraak gemaakt werd, 6 weken later! Door tussenkomst van de verzekeraar werd deze afspraak vervroegd en de betrokken werknemer kon na twee weken naar de bedrijfsarts, en bleek inderdaad uitgevallen te zijn om medische redenen. Daarmee had de MKB’er twee weken verloren aan tijd (toevallig ook nog de tijd van zijn eigen risico), voordat hij actie kon ondernemen aan de hand van de rapportage van de bedrijfsarts. Die een behandelplan voorstelde en aan de ondernemer kon aangeven welke faciliteiten hij kon bieden om geleidelijke werkhervatting mogelijk te maken. Voor de ondernemer eenvoudig te realiseren en de werknemer kon weer aan de slag in aangepast werk.
Werkgever regie
Het moraal van het verhaal is dat veel arbodiensten opereren vanuit hun eigen perspectief, waar demedicalisering een belangrijk deel van uit maakt. Echter m.i. is dat een verkeerde gedachte. De arbodienst moet werken vanuit het perspectief van de werkgever, hij heeft de regie en hij draagt de gevolgen, in materieel en financieel opzicht. De verzuimverzekeraar biedt ook vaak ook nog allerlei faciliteiten om mensen te re-integreren. Ook dat is vanuit een reactieve gedachte. De verzuimverzekeraar doet er juist verstandiger aan om maatwerkpakketten te bieden vanuit de preventieve gedachte. Bij fysiek zware beroepen zou de verzuimverzekeraar bijvoorbeeld een budget beschikbaar moeten stellen voor een bedrijfsfysiotherapeut, of bij dreigend mentaal verzuim een coach, psycholoog, loopbaanadviseur. Mogelijk ook nog budget die de aanschaf van hulpmiddelen mogelijk maakt, etc. Uit diverse onderzoeken blijkt dat adequaat handelen aan het begin van verzuim, tot minder kosten leidt. Ook voor werknemers is het veel fijner/prettiger dat zij een beroep kunnen doen op faciliteiten die langdurig verzuim voorkomen.