Allereerst dient te worden opgemerkt dat het overleggen van een deskundige verklaring niet is vereist indien de verhindering tot het verrichten van werkzaamheden respectievelijk  het nakomen van verplichtingen uit re-integratie niet door de werkgever wordt betwist of het overleggen van de verklaring in redelijkheid niet van de werknemer kan worden gevergd.

In de eerste zaak heeft de werknemer zich ziek gemeld nadat deze herhaaldelijk heeft geweigerd voor gesprekken te verschijnen en officiële waarschuwingen heeft ontvangen wegens werkweigering. Het Hof Arnhem-Leeuwarden wijst de loonvordering van de werknemer af omdat de overlegde verklaring van zijn huisarts niet kan worden aangemerkt als een deskundige oordeel zoals in de wet vastgelegd.

In de tweede zaak is de werknemer werkzaam op een arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd met een minimale arbeidsduur van 4 uur per week en maximaal 40 uur per week. De werknemer meldt zich op 5 augustus 2011 ziek bij het UWV terwijl de arbeidsovereenkomst enkele maanden daarna op 18 december 2011 van rechtswege afloopt.  Per 18 december 2011 is aan werknemer een ZW-uitkering toegekend met als ingangsdatum 5 augustus 2011. De werknemer vordert zijn loon vanaf 5 augustus tot het einde van het dienstverband. Tot tweemaal toe weigert het UWV een deskundige verklaring omdat de werknemer al een ZW-uitkering ontvangt. Ter onderbouwing van zijn vordering legt de werknemer zijn medisch dossier van huisarts en psychotherapeute over.  De kantonrechter wijst zijn vordering af omdat het medisch dossier niet kan worden aangemerkt als een deskundige verklaring. Het Hof Den Haag is echter van oordeel dat het medisch dossier, de toegekende ZW-uitkering en de dubbele weigering van het UWV voldoende zijn om te oordelen dat in redelijkheid niet van de werknemer kan worden verlangd om alsnog een deskundige oordeel van het UWV over te leggen. De loonvordering wordt toegewezen.

Bron: ECLI:NL:GHDA:2014:1294 en ECLI:NL: GHARL: 2014:3376