De nieuwe coalitie is mede debet aan het lamleggen van de pensioendiscussie, waardoor stelselverbetering onnodig lang op zich laat wachten. Bij de presentatie van het regeerakkoord maakten zij bekend dit dossier voorlopig nog uit te besteden aan de Sociaal Economische Raad (SER). Die doet al sinds 2015 onderzoek naar een nieuw pensioenstelsel maar komt er door tegengestelde belangen van de verschillende groepen binnen de SER niet uit. Erg spijtig. We moeten af van de sectorale verplichtstelling en toegaan naar een flexibeler stelsel dat beter past bij de veranderende arbeidsmarkt waar mobiliteit van mensen toeneemt.

Op dit moment worden we nog gedwongen om bij een wellicht slecht presterend fonds te blijven zitten. Maar waarom zou je je als organisatie niet liever bij een fonds willen aansluiten waarvan bijvoorbeeld de service of het beleggingsbeleid beter bij je wensen aansluit? Als we afstappen van de sectorale verplichtstelling, dan zal dit leiden tot een stelsel waarin concurrentie tussen pensioenfondsen onderling en met verzekeraars opeens wél mogelijk is. Pensioenfondsen die onvoldoende presteren, zullen dan vanzelf worden afgestraft doordat klanten kunnen overstappen naar een concurrent.

Lagere kosten

Meer concurrentie is goed om de kosten van pensioenuitvoering te verlagen. Dat hebben we duidelijk kunnen zien in de DC-markt waar, mede door de komst van de PPI,  administratiekosten en premies voor overlijden en arbeidsongeschiktheid de afgelopen jaren keer op keer zijn afgenomen. Dat geldt nog sterker voor de kosten van het vermogensbeheer, die door de druk van concurrentie fors lager zijn dan bijvoorbeeld 5 jaar geleden.  Ook bij het vorig jaar geïntroduceerde Algemeen Pensioenfonds (APF) zien we dat de kosten per deelnemer een stuk lager liggen dan bij de meeste Ondernemingspensioenfondsen en middelgrote Bedrijfstakpensioenfondsen.

Regie nemen

Er lijken dus enkel voordelen aan het afschaffen van de sectorale verplichtstelling te zitten. Toch is het logisch dat de verschillende spelers binnen de SER nog niet zover zijn. Vakbonden en bestuurders van pensioenfondsen willen te veel vasthouden aan het bestaande stelsel. Het nieuwe kabinet doet er daarom verstandig aan om alsnog de regie te nemen en haast te maken met de hervorming van het pensioenstelsel. In plaats van deze sectorale verplichtstelling moet er alleen een verplichting per werkgever komen, zodat de collectiviteit geborgd blijft maar werkgevers en werknemers niet meer zijn gebonden aan een branchepensioen. Pensioen is een (belangrijke) arbeidsvoorwaarde, laat de werkgever dit dan ook regelen. In alle vrijheid, welteverstaan.