Een ministeriële regeling met betrekking tot een verbod op nulurencontracten in de zorgsectoren is nu niet noodzakelijk. Dat heeft de Stichting van de Arbeid onlangs aan minister Asscher laten weten. De Stichting gaat ervan uit dat sociale partners in de zorgsectoren over dit onderwerp voor 1 juli 2015 cao-afspraken maken die vergelijkbaar zijn met de afspraken van de CAO Verpleeg- en Verzorgingshuizen en Thuiszorg ('VVT').
Scepsis over elektrisch rijden. Het hoort erbij. Bij elektrisch rijden zijn er twijfels over de gebruiksmogelijkheden*: haal ik mijn bestemming wel en ben ik niet de hele dag aan het laden? Recent hoorde ik een nieuwe: tanken zou in sommige gevallen goedkoper zijn dan opladen.
Het moment is eindelijk daar: vanaf 1 januari 2015 moeten alle werkgevers overstappen op de werkkostenregeling (WKR). Dit betekent het einde van de fietsregeling zoals we die kennen. De protesten waren de afgelopen maanden niet van de lucht. De ‘fiets van de zaak’ is immers onverminderd populair. Toch is het gemor voorbarig. Het doek valt namelijk nog lang niet voor de fiscaal voordelige fiets. Sterker nog: de WKR biedt juist kansen voor een fietsplan op maat.
Pesten op het schoolplein, op de werkvloer, in het verzorgingshuis is van alle tijden. Dat wil niet zeggen dat het geaccepteerd moet worden of ‘normaal’ is.
Het Ontslagbesluit is voor werkgevers in de zorgsector sinds afgelopen dinsdag 11 november 2014 gewijzigd. Aan het Ontslagbesluit is een nieuwe bijlage toegevoegd met betrekking tot ontslagen in de zorg. De wijziging heeft betrekking op werknemers die werkzaam zijn in de thuiszorg, de kraamzorg, de jeugdgezondheidszorg, met een verpleeg- of verzorgingshuis, of in de gehandicaptenzorg of de jeugdzorg.
Veel generatiedenkers schetsen de Generatie Y als een generatie die zichzelf wil ontplooien. Hij zoekt ruimte voor zijn eigen passie, wil graag flexibel werken en start een eigen bedrijf. En ziet kansen en uitdagingen om verschillend werk te combineren. Kevin Wheeler noemt het slash work: als in musicus/telemarketeer.
Dertig jaar werken voor dezelfde werkgever, mijn kinderen lachen mij uit als ik vertel dat dit nog niet eens zo lang geleden de normaalste zaak van de wereld was. Zij behoren namelijk tot de generatie die helemaal niet op zoek is naar een werkgever voor de komende dertig jaar. Maar hoe kunnen bedrijven dan zorgen voor continuïteit in een maatschappij waar alles in beweging is?
De fundamenten van het huidige pensioenstelsel stammen uit het midden van de vorige eeuw. Sindsdien heeft de maatschappij op allerlei vlakken enorme ontwikkelingen doorgemaakt. Is de manier waarop we pensioen organiseren nog wel passend voor de maatschappij van nu? Voldoet het stelsel nog aan de eisen van de adviseur, werkgever en werknemer? Naar mijn mening niet. Hervorming is noodzakelijk om het stelsel toekomstbestendig te maken en het draagvlak in de samenleving te herstellen.
Als werkgever kan u soms de wens hebben het werkrooster van uw personeel te wijzigen. Maar mag u dit zomaar doen? En moeten uw werknemers hier dan mee akkoord gaan? In de rechtspraak zijn criteria ontwikkeld waaraan getoetst kan worden of een werkgever eenzijdig een roosterwijziging mag doorvoeren.
Een werkneemster bij Bol.com is het niet eens met een eenzijdige wijziging van haar individuele bonusregeling. Met verwijzing naar de arbeidsovereenkomst stelt de werkneemster dat de aanpassing te laat is geschied. De kantonrechter beoordeelt of sprake is van wijziging van omstandigheden dat Bol.com als goed werkgever een wijzigingsvoorstel mocht doen en of het voorstel redelijk is.
