Allereerst wil ik nogmaals herhalen wat ik in mijn eerdere blogs heb aangegeven: de vragenlijst op grond waarvan dit rapport is opgesteld was in mijn ogen ronduit slecht. Zeer suggestieve vragen (‘hoe slecht vindt u…’ ), waarbij er sowieso al een sfeer werd geschapen dat het allemaal maar kommer en kwel was. Zelf heb ik de vragenlijst ook ingevuld, met in mijn hoofd een verzuimtraject wat ik persoonlijk in 2012 heb moeten doorlopen. Ik was uiterst te spreken over de manier waarop mijn leidinggevende én de bedrijfsarts mijn verzuim hadden begeleid. Helaas was er in de vragenlijst van FNV geen enkele mogelijkheid om mijn positieve bevindingen te melden.

Juist door deze negatieve sfeer van de vragenlijst vraag ik mij nog altijd af hoe valide de lijst geweest is. En of validiteit eigenlijk wel getoetst is…

Het verslag

Maar goed. Het verslag (dat hier te vinden is). Ik moet zeggen dat ik het over het algemeen geen slecht verslag vind.  Af en toe zijn de auteurs wat kort door de bocht en vertellen ze sommige zaken iets te mooi in hun verhaal passend. Daarbij vind ik het jammer dat ze tóch weer een hele paragraaf gewijd hebben aan de ‘1%-onterechte-ziekmelding’ terwijl dit in zeer veel discussies , onder meer op LinkedIn, eigenlijk al volledig achterhaald is. Nogmaals, bij een rechter kom je hier echt niet (meer) mee weg. Daar zijn alle verzuimexperts het inmiddels wel over eens.

‘Verzuim is een keuze’

In het verslag komt enkele malen de zin ‘verzuim is een keuze’ voor, die zou worden gebruikt door casemanagers om werknemers ‘onder druk te zetten weer aan het werk te gaan’.

Verzuim IS een keuze! Natuurlijk, als er sprake is van echte ziekte, dan valt er weinig te kiezen. Dat snap ik ook wel. Maar nog altijd is het ‘grijze’ en ook het ‘zwarte’ verzuim (verzuim waarbij de oorzaak twijfelachtig is of helemaal niet medisch,  dus ongeoorloofd) een enorm probleem in Nederland. En ja, wetsartikel 7:629 BW geeft juist weer dat werkgevers maatregelen mogen nemen als er vermoeden is van ongeoorloofd verzuim. Dit heeft niets te maken met de kwaliteit van verzuimbegeleiders.

Vertrouwelijkheid medische gegevens

Ik ben het met de FNV eens dat vertrouwelijkheid van medische gegevens iets is wat absoluut 100% gewaarborgd moet worden. Ik vind ook dat casemanagers hier zeer zorgvuldig mee om moeten gaan. Een tip die ik wil geven: mócht een werknemer die je als casemanager aan de lijn krijgt ongevraagd tóch zijn verhaal gaan doen, geen dan van te voren aan dat dit medische gegevens zijn en dat de werknemer dit niet hoeft te vertellen. Vraag dan ook expliciet wat er in het dossier mag en wat niet. Zo maak je het volledig transparant.
 

Bedrijfsarts

‘Helaas’ kan ik mij ook vinden in de mening van FNV als het gaat om de kundigheid en (on)afhankelijkheid van bedrijfsartsen. Ik merk nu ook dat veel bedrijven bij (grote) arbodiensten weggaan mede vanwege slechte bereikbaarheid van bedrijfsartsen, slechte adviezen, constante wisseling van bedrijfsartsen.  Toch vind ik de uitspraak ‘de bedrijfsarts is er alleen voor de baas’ enigszins eenzijdig. Ik hoor van bedrijven ook vaak het omgekeerde…

Menselijke maat

Ik constateer ook dat juist bij de grotere arbodiensten inderdaad de menselijke maat aan het minderen is. Het moet alleen maar snel-snel, casemanagers en bedrijfsartsen worden alleen maar meer druk opgelegd, omdat er door reorganisaties bij de verzuimbedrijven steeds meer mensen worden ontslagen (maar het werk blijft liggen). Het is echt lopende-band-werk geworden.

Overdreven

Maar toch, zoals eerder in deze blog vermeld, en ook in mijn eerdere blogs over de FNV en mevrouw Gea Lotterman in het bijzonder, overdrijven we niet een klein beetje? Mevrouw Lotterman, ik heb u gisteren (28-10-2013) op het RTL Nieuws horen en zien vertellen dat het alleen maar slecht is, u gaf de indruk dat werkelijk álle arbodiensten alleen maar slechte dingen doen.

Ik ben zo vrij geweest om even voor u wat cijfers op een rijtje te zetten: volgens het CBS zijn er 7,3 miljoen werkende mensen in Nederland. Met een (voorlopig) verzuimcijfer van ongeveer 4,5% spreken we over 328500 zieken in Nederland. U gaf aan dat het Meldpunt Ziekteverzuim 6000 responsen heeft gekregen. Dit is welgeteld 1,8% van het totaal aantal zieken. De overige 98,2%, daar gaat het dus goed mee?

Nogmaals, in uw rapport is de rol van werknémer volledig buiten beschouwing gelaten. En juist het grijze en zwarte verzuim onder werknemers kost de werkgever enorm veel geld. Niet iets om zomaar buiten beschouwing te laten, toch? Ook dit heb ik de FNV al eerder meegegeven. En dan vind ik de uitspraak ‘wij komen alleen op voor onze leden’ een beetje een mager excuus. Ook onder uw leden zijn genoeg mensen die het waarschijnlijk niet zo nauw nemen met de regels rondom ziekteverzuim.

Conclusie

Ondanks dat ik zeer sceptisch was toen ik dit rapport las, juist omdat ik moest constateren dat de FNV ernstige steken heeft laten vallen in de opzet van het onderzoek, ben ik van mening dat het rapport geen slecht beeld geeft van de problemen  die er op dit moment spelen en ook in mijn ogen aangepakt dienen te worden.

Op sommige punten behoorlijk kort door de bocht en ernstig eenzijdig, maar dat lijkt kenmerkend te zijn voor de werkwijze van FNV. Door dit soort dingen en ook door de manier waarop ze alles gepresenteerd hebben, blijf ik toch een beetje een bijsmaak houden van ‘roepen om aandacht’, meer dan het daadwerkelijk willen oplossen van het probleem. En dat is jammer. Want zo schiet je je doel behoorlijk voorbij…

NB: arbodienstverlening bij VerminderVerzuim is gegarandeerd zonder schending van privacygevoelige gegevens met betrekking tot medische informatie. VerminderVerzuim werkt bewust niet volgens een ‘verlengde-arm-constructie’ en heeft daarom geen toegang tot medische informatie.