HR en de stille revolutie van zelfstandige professionals
Zelfstandige professionals met specifieke kennis, kunde en/of vaardigheden die voor kortere of langere tijd kunnen worden ingehuurd, hebben zich ontwikkeld tot een belangrijke speler op de arbeidsmarkt. Sommige economen stellen dat deze vorm van ondernemerschap als economische factor uitgroeit tot 1/3 van de totale economie, naast het op productie (maakindustrie) en op diensten gerichte gedeelte. Maar wat betekent flexibilisering voor strategisch personeels- en talentmanagement? En wat gaat HR daar nu aan doen?
De arbeidsmarkt wordt steeds flexibeler. De SER gebruikt hiervoor zelfs de term ‘stille revolutie’ van het zelfstandig ondernemerschap. Uitgaande van de cijfers van de SER hebben wij het over circa 750.000 zelfstandigen, waarvan er circa 250.000 hbo of universitair zijn geschoold. Dit aantal zelfstandigen verdubbelt naar verwachting de komende jaren en wordt een economische factor van betekenis.
Ten opzichte van de ons omringende landen heeft Nederland een volwassen aanbod van flexibele vormen van arbeid. Uitzendkrachten, mensen die gedetacheerd aan het arbeidsproces deelnemen, interim-management en professionals als zzp’er of in dienst bij een (dienstverlenende) organisatie. In Duitsland en Frankrijk komt het flexibiliseringproces in vergelijking met de Nederlandse arbeidsmarkt langzamer op gang. Binnen de EU variëren de percentages flexibele arbeidskrachten tussen de 6 en 30 procent. Nederland behoort met zijn 22-25 procent (bron CBS, ATOS) dus tot de hogere regionen binnen de EU. Maar als we verder kijken, zien we dat buiten de EU het aantal ‘self- employed’ duidelijk hoger is. Australië, maar ook de Verenigde Staten, India en China, worden gezien als voorlopers qua flexibilisering van de arbeidsmarkt met percentages oplopend tot boven de 50 procent.
