Niet het payrollbedrijf, maar de opdrachtgever geldt als werkgever
Een medewerker heeft een arbeidsovereenkomst bij Mazzelshop. Als Mazzelshop op een gegeven moment een overeenkomst sluit met payrollbedrijf Apollo, komen haar werknemers in dienst van Apollo, dat voortaan ook de salarissen betaalt. Als Mazzelshop na enige tijd stopt met de inhuur van personeel van Apollo, vraagt het payrollbedrijf vanwege bedrijfseconomische redenen een ontslagvergunning aan UWV Werkbedrijf. UWV geeft die af, indien Apollo ook daadwerkelijk de werkgever is.
Bij de kantonrechter wijst de werknemer echter Mazzelshop als zijn werkgever aan en vordert salarisdoorbetaling. Door de payrollconstructie is volgens de kantonrechter het formele en materiële werkgeverschap uit elkaar gaan lopen. Dat kan verwarrend werken voor de werknemer en kan voor hem gevolgen hebben, bijvoorbeeld verlies van (cao-)aanspraken die hij bij de eerste werkgever had. Het payrollbedrijf is weliswaar de formele werkgever, maar in de praktijk oefent de voormalige werkgever/opdrachtgever (Mazzelshop), nog het werkgeversgezag uit.
Geen arbeidsovereenkomst met payrollbedrijf
De kantonrechter constateert dat er geen arbeidsovereenkomst bestaat tussen de medewerker en Apollo. ZIjn duidelijke en ondubbelzinnige instemming met de wisseling van werkgever ontbreekt. Mazzelshop geldt dus nog als werkgever, zodat de kantonrechter de loonvordering toewijst.
Kantonrechter Leeuwarden, 12 oktober 2012, LJN: BY0861
Tip
Werkgevers zijn gewaarschuwd bij het gebruik van het fenomeen payrolling. Deze uitspraak maakt duidelijk dat de arbeidsrechtelijke band tussen de werknemer en zijn oorspronkelijke werkgever alleen eindigt en overgaat naar een payrollbedrijf als de werknemer daarmee uitdrukkelijk akkoord gaat.
