Per 1 januari 2014 is de ‘Wet beperking ziekteverzuim en arbeidsongeschiktheid vangnetters’ (Wet BEZAVA) ingevoerd. Het doel van deze wet is om de grote instroom van de vangnetters vanuit de Ziektewet in de WIA te beperken. Een van de belangrijkste gevolgen van de invoering van de Wet BEZAVA is dat via een premiedifferentiatie aan individuele werkgevers wordt doorberekend hoeveel van hun ex-werknemers een Ziektewet-uitkering dan wel WGA-uitkering ontvangen. Deze individuele premiedifferentiatie geldt voor de volle omvang voor grote werkgevers (vanaf honderdmaal de gemiddelde loonsom) en slechts gedeeltelijk voor een middelgrote werkgever (elf- tot honderdmaal de gemiddelde loonsom). Het andere deel wordt sectoraal bepaald. Voor de kleine werkgever (t/m tienmaal de gemiddelde loonsom) geldt een volledig sectoraal bepaalde premie.

Tijdelijke werknemers

Voor de WGA-uitkeringen van vaste werknemers (WGA-vast) werd al een gedifferentieerde premie doorberekend. Het gevolg van de invoering van de Wet BEZAVA is dan ook dat ook de Ziektewet- en WGA-uitkeringen van tijdelijke werknemers en van werknemers van wie het dienstverband binnen de 104 weken wachttijd wordt beëindigd door bijvoorbeeld een ontbindingsbeschikking van de kantonrechter, worden meegeteld bij de berekening van de premie (WGA-flex). Hetzelfde geldt voor werknemers die binnen vier weken na het einde van het dienstverband ziek worden.

Eigenrisicodragers

De premiedifferentiatie is niet van toepassing op eigenrisicodragers. Zij dragen het risico van de uitkeringen immers al zelf. Ook eigenrisicodragers moeten echter in de periode vanaf 2014 tot 2016 de gedifferentieerde WGA-flex-premie betalen. In 2014 en 2015 is het namelijk nog niet mogelijk om eigenrisicodrager te worden voor de WGA-flex uitkeringen. Vanaf 1 januari 2016 worden de premiestellingen van de WGA-flex en de WGA-vast samengevoegd, dus vanaf dat moment kan een werkgever voor het eigen risico voor de totale WGA-lasten kiezen. Belangrijk is dat, hoewel de WGA-flex-uitkeringen vanaf 2012 meetellen voor de hoogte van de gedifferentieerde premie, de uitkeringen zelf niet voor rekening van de (nieuwe) eigenrisicodrager komen. Alleen de uitkeringen van de werknemers die na 1 januari 2016 ziek worden, komen voor risico van de eigenrisicodrager.

Voor een werkgever die veel (ex-)werknemers heeft die een Ziektewet-uitkering of WGA-uitkering (vast of flex) ontvangen als gevolg waarvan er een opslag op de premie voor de Ziektewet dan wel WGA wordt berekend, kan het – gelet op het voorgaande –gunstig zijn om eigenrisicodrager te worden. Een werkgever doet er daarom goed aan om zijn ‘vangnetters’ in beeld te brengen en in beeld te houden.