Bedrijven kiezen steeds vaker voor een ‘activity-based workplace’ en delen hun kantoren op in verschillende zones: stilteruimtes om geconcentreerd te werken, gemeenschappelijke ruimtes die samenwerking stimuleren en sociale ruimtes waar medewerkers ideeën kunnen uitwisselen.

Dit betekent in de praktijk minder bureaus en dat zou de kosten voor kantoorruimte omlaag kunnen brengen. Maar de verwachtingen die het management heeft van dergelijke herinrichtingen gaan vaak verder dan het kasboek, zegt Wessels. Door flexibele werkzones in te voeren hopen bedrijven hun werknemers ook geestelijk gezonder, meer bevlogen in hun werk en productiever te maken.

Stress

Eerdere onderzoeken schetsen echter geen eenduidig beeld over de effecten van flexibele werkplekken op de werknemer, vervolgt de onderzoekster. Open ruimtes zijn dan wel bevorderlijk voor de communicatie en de uitwisseling van ideeën, mensen raken er ook snel afgeleid en kunnen zich moeilijker concentreren op hun werk. En dat zorgt weer voor gestresste werknemers die minder goed presteren, blijkt uit eerdere studies.

Om meer inzicht te krijgen in de effecten van zulke herinrichtingen, volgde Wessels anderhalf jaar lang twee groepen werknemers van een groot kantoor dat werd heringericht. De ene groep ging werken in drie flexibele zones, de andere groep werkte door in de oude situatie.

Geen verschil

Uit de enquêtes die ze hield onder beide groepen bleek verrassend genoeg dat het invoeren van de nieuwe werkplekken geen invloed -positief, noch negatief- had gehad op de geestelijke gezondheid, bevlogenheid in het werk of productiviteit van werknemers.

Wessels was vervolgens benieuwd wat de onderliggende redenen hiervoor zouden kunnen zijn. Uit interviews en paneldiscussies met medewerkers die in de nieuwe situatie waren gaan werken bleek dat de drie zones niet gebruikt werden zoals ze bedoeld waren en dat mensen in het nieuwe kantoor de oude situatie van vaste werkplekken probeerden na te bootsen.