Een leidinggevende denkt vaak dat hij mensen aanstuurt om het werk te doen. Natuurlijk is het doel van zijn taak om werkprocessen zo effectief en succesvol mogelijk te laten verlopen. Wat hij zich misschien onvoldoende realiseert is dat hij net zoveel bedrijven aanstuurt, als het aantal mensen dat hij aanstuurt. Elke medewerker heeft een bedrijf in zijn hoofd: het breinbedrijf.
Al enige jaren wordt de top 5 van HR-prioriteiten gedomineerd door dezelfde topics: strategische personeelsplanning, duurzame inzetbaarheid, talentmanagement, leiderschap, flexibele arbeidsrelaties. Steevast is het voor HR-professionals de grote uitdaging om hun (middel)lange termijn doelstellingen op deze terreinen te combineren met korte termijn ‘noodmaatregelen’.
Een werknemer tekent op het kantoor bij de onderneming waar hij werkzaamheden moet gaan verrichten een arbeidsovereenkomst met de payrollorganisatie die hem uit gaat lenen. Het loon van de werknemer wordt niet betaald zodat hij een procedure start tegen zowel de payrollorganisatie als de inlener. De kantonrechter oordeelt in een vervolgprocedure of de relatie tussen werknemer en inlener als arbeidsovereenkomst gekwalificeerd moet worden.
Als HR-manager houd je je bezig met complexe vraagstukken in complexe krachtenvelden. Leg uw HR-dilemma aan mij voor.
Onlangs werd de bank pal tegenover ons kantoor het slachtoffer van een ramkraak. Grote consternatie in de buurt, veel schade aan het pand, een uitgebrande auto, de daders spoorloos. Het gebeurt inmiddels zo vaak dat je er nauwelijks meer van opkijkt.
Bij strategische allianties (w.o. fusies) ontmoeten twee verschillende culturen elkaar. Meestal niet een ontmoeting van “wat leuk, we gaan samenwerken”. Er is eerder sprake van negatieve beeldvorming over en weer. Partij A vindt van partij B dat zij bureaucratisch is en vooral van zichzelf dat zij flexibel, energie gevend en hip is. Partij B vindt van zichzelf dat zij juist ... is en dat die partij A maar een stel bureaucraten zijn.
Volgens de Amerikaanse klinisch psycholoog Marshall B. Rosenberg (1934) is de manier waarop we communiceren – meestal onbedoeld – gewelddadiger dan we beseffen doordat de uitdrukkingen die we gebruiken vaak nodeloos beschuldigend zijn. Om werkelijk verbinding te maken met onszelf en met de ander dienen we een andere taal te leren, de taal van het hart.
Onlangs deed Google-topman Eric Schmidt een opmerkelijke uitspraak over de wereldwijde werkgelegenheid. Volgens hem zullen technologische ontwikkelingen de komende decennia voor een gigantische banenvernietiging gaan zorgen. “Het is een race tussen computers en mensen – en mensen moeten zien te winnen,” aldus Schmidt.
Duurzaam leiderschap huist in elk van ons. Het bevindt zich net onder de oppervlakte van ons dagelijks doen en denken – daarom zien we het meestal net niet. Wat vraagt het van ons als nieuwe leiders om onze organisaties weer in te richten als gilden: huizen waar mensen van elkaar leren wat ze nooit uit boeken en opleidingen kunnen krijgen?
Veel voornemens om te veranderen mislukken omdat we de verandering met ons denken en gedrag tegenhouden. Op 1 januari, na een vakantie of na een training nemen we ons voor om ons leven anders in te gaan richten. Nu ga ik écht gezonder leven, meer tijd door te brengen met m’n geliefden en promotie maken of een betere baan zoeken. Hoe komt het toch dat onze plannen zo vaak mislukken? Waarom is een voornemen alleen niet voldoende? Wat zijn goede manieren waarop je wél je gedrag kunt veranderen?
In deze live online masterclass van een halve dag leer je hoe je een dossier opbouwt en een specifiek verbeterplan opstelt bij disfunctioneren van een medewerker. Inclusief wettelijk kader ontslagbeoordeling