Geregeld komen verhalen naar buiten over een angstcultuur in organisaties. Medewerkers gaan in de veilige modus werken om conflicten en ontslag te voorkomen. Dit leidt op de korte termijn tot forse schade, maar staat op de lange termijn de ontwikkeling van de organisatie in de weg. Toekomstgerichte wendbare organisaties vragen om medewerkers die creatief zijn en eigenaarschap tonen. Wat is de bijdrage van HR aan vitaler sturen met én op vertrouwen?
Bevlogenheid vergroot de productiviteit, betrokkenheid en klantgerichtheid van je medewerkers. Hoe kun je dit als manager bij jezelf en bij anderen stimuleren? In mijn vorige column schreef ik wat de definitie is van bevlogenheid en hoe je dit op organisatieniveau kunt bevorderen. In deze column deel ik drie manieren om bevlogenheid op individueel niveau te stimuleren.
De meeste werknemers bekommeren zich niet echt om HR. Tenminste, niet zolang ze geen probleem hebben dat in hun ogen door HR opgelost moet worden. Niet dat mensen een aversie hebben tegen HR, ze zien helaas niet altijd in hoe HR bijdraagt aan hun dagelijkse werk.
Er is een omslag gaande op het werk van welvaart naar wellbeing. In deze veranderende behoefte van medewerkers wordt flink geïnnoveerd met werkprocessen zoals Holocaracy, Lean, Agile. Maar wat kunnen we leren van organisaties die worden geroemd als beste werkgever van Nederland? 3 eenvoudige lessen.
Sinds drie jaar werken we bij B-lay, een dienstverlener gespecialiseerd in softwarelicenties, met zelfsturende teams. Dat begon eigenlijk per toeval. Toen de zoektocht naar een manager voor onze vestiging in Boekarest op niets uitliep, vroeg één van onze medewerkers of het geen goed idee was zónder baas te gaan werken. En zo begonnen we.
‘Nederlandse bedrijven lopen voorop met digitale transformatie’, kopt het FD. Een mooie ontwikkeling waar wij als klein land trots op mogen zijn. We zien bij Nederlandse bedrijven de rol van IT veranderen, businessmodellen worden vernieuwd en technische innovaties zorgen voor werk efficiëntie. Vaak wordt de IT-afdeling als leider gezien in het doorvoeren van deze digitale transformatie, maar eigenlijk zou dit veel beter bij de HR-afdeling belegd kunnen worden.
Niet januari, maar net na de zomervakantie blijkt de ideale tijd voor goede voornemens, las ik afgelopen week in de Volkskrant. Waarom? In september beginnen voor veel mensen nieuwe routines en dat maakt het makkelijker om andere veranderingen door te voeren. Bovendien zijn we meer ontspannen en beter uitgerust aan het eind van de zomerperiode, dan na een drukke decembermaand.
Reorganisaties, transformaties, integraties: allemaal veranderingen die je kunnen overkomen. Sommige zijn kleiner en hebben wellicht minder impact op je. Maar wat gebeurt er met je als de verandering veel impact op je heeft? Als je werk er echt anders uit gaat zien, je functie, je rol of je werkomgeving? En als het een verandering betreft die je niet zelf had gewild?
Het is voor veel teams en managers een worsteling: hoe krijgen we een goede feedbackcultuur in ons team en de organisatie? Als organisatie- en teamcoaches krijgen wij regelmatig het verzoek om een feedbacktraining te verzorgen. Want: 'onze mensen vinden het zo lastig om feedback te geven.' Juist in die vraag zit volgens mij al het grootste probleem, en specifiek op het woord 'geven'. Het creëren van een feedbackcultuur of aanspreekcultuur verloopt veel voorspoediger als je je richt op het vragen van feedback in plaats van het geven van feedback!
Wat is volgens jou het ultieme doel van leiderschap? Als leiderschap een boom is, welke vrucht produceert hij dan? Aangezien je gedachten bepalen hoe je je gedraagt, is het belangrijk om bij deze vraag stil te staan.
Wat doe je als een medewerker niet goed functioneert en welke vormen van verlof zijn er? Wil je je kennis up-to-date houden? Volg deze training en leer in twee ochtenden alle ins en outs over arbeidsrecht in de dagelijkse HR-praktijk.