Een versplinterd politiek landschap: dat is waarschijnlijk de beste omschrijving van het resultaat van de verkiezingen van 15 maart 2017. Het is nu niet alleen lastig te voorspellen welke coalitie we krijgen, maar ook wat die met ons stelsel voor ziekte en arbeidsongeschiktheid gaat doen. Toch betekent dit niet dat werkgevers met de armen over elkaar moeten afwachten.
Nu medewerkers van arbeidsorganisaties langer doorwerken ontstaan er nieuwe uitdagingen voor elke HRM-afdeling. Wat kunnen we doen om te zorgen dat de oudere medewerker gemotiveerd en inzetbaar zijn of haar werk kan blijven doen? Moeten we een regeling treffen of kunnen we beter de focus leggen op het individu en naar behoefte actie ondernemen?
Zelfredzaamheid en Eigen regie is zowel voor cliënten als voor medewerkers ‘het motto.’ We zien dat dit vaak gemakkelijker gezegd is dan gedaan. Het nemen van regie gaat immers niet vanzelf. Zo ervaren medewerkers wel een probleem met werkdruk, maar verwachten in eerste instantie toch vooral van de organisatie dat zij er iets aan doen. Hoe kom je toch tot inzicht in het eigen vermogen dat het noodzakelijk is om er iets aan te doen? Een ervaring uit de praktijk.
Scholen gaan richting 2020 veel meer sturen op verzuim. Dat hebben de vier grote Nederlandse gemeenten begin februari afgesproken met de scholen. Als een kind een paar keer niet op school is geweest, wordt dat beter geregistreerd en er wordt gevraagd hoe dat kan. Jeugdzorg, jeugdartsen en leerplichtambtenaren gaan tegelijkertijd beter samenwerken om te voorkomen dat kinderen thuis blijven zitten. Het bedrijfsleven kan een voorbeeld nemen aan deze integrale aanpak om ziekteverzuim te voorkomen.
Iedereen wordt ziek. Daar kunt u als werkgever niet omheen. Dat is vervelend voor zowel uw werknemers als voor u. Zeker als het verzuim langdurig is of terugkerend. Er zijn echter manieren waarop werkgevers de pijn kunnen verzachten. Daarbij is het van belang dat zij zich realiseren dat verzuim vaak meer oorzaken heeft dan alleen medische.
Als Nederland op 15 maart 2017 naar de stembus gaat, staat ook de toekomst van ons sociale stelsel voor ziekte en arbeidsongeschiktheid op het spel. De druk op het huidige systeem is fors toegenomen: veel werkgevers vertonen risicomijdend gedrag en het leger zzp’ers is sterk gegroeid. Vrijwel alle politieke partijen zoeken naar oplossingen. Hun plannen leveren echter vooral toenemende complexiteit op, terwijl de effectiviteit afneemt. Zo dreigt de sociale zekerheid nodeloos ingewikkeld en ineffectief te worden.
Bijna 2,7 miljoen werknemers in Nederland hebben te maken met een hoge werkdruk. Ongeveer een miljoen werknemers loopt het risico op een burn-out. De hoogste tijd voor een wet om ‘telefonisch niet bereikbaar te zijn’? Dat denk ik niet. Maar werkgevers moeten wel hun verantwoordelijkheid nemen en goede afspraken maken met hun werknemers.
Vaak is het niet – alleen – interessant te weten wat de zieke werknemer niet meer kan, maar juist wat diegene nog wél kan. Het ICF-model is een begrippenkader waarmee je het functioneren van (langdurig) arbeidsongeschikte werknemers kan beschrijven én aanpakken. Zo krijg je inzicht in welke factoren van invloed zijn op de gezondheidssituatie en het functioneren van jouw werknemer en hoe je dat kunt toepassen in de vertaling naar arbeidsparticipatie.
…voor werkgevers die eigenrisicodrager zijn. Zo kondigt Minister Asscher aan.
De overheid streeft naar gelijke kansen voor arbeidsgehandicapten op de arbeidsmarkt. Zij keert subsidies uit aan bedrijven, zodat economische motieven geen rol hoeven te spelen om hen in dienst te nemen. Door de steeds strenger wordende privacywetgeving werkt de overheid haar eigen doelstellingen tegen.
Wat doe je als een medewerker niet goed functioneert en welke vormen van verlof zijn er? Wil je je kennis up-to-date houden? Volg deze training en leer in twee ochtenden alle ins en outs over arbeidsrecht in de dagelijkse HR-praktijk.