In een vorige week gepubliceerde uitspraak in een zaak waarin een met burn-out klachten ziek gemelde werknemer op staande voet was ontslagen omdat zij volgens werkgever had gelogen over haar psychische toestand omdat zij wel ‘uit kon gaan’ en een festival bezoeken, oordeelde de rechter dat alleen een bedrijfsarts mag oordelen over de arbeidsongeschiktheid en de mogelijkheden rondom deze arbeidsongeschiktheid. ECLI:NL:RBZWB:2024:4521
Bedrijfsarts kan en mag als enige beoordelen
Een jaar geleden oordeelde de kantonrechter Middelburg, in een vergelijkbare zaak waarin werknemer op staande voet was ontslagen, nadat hij kort na zijn ziekmelding wegens burn-out klachten, een concert had bezocht, dat een bedrijfsarts de enige is die kan en mag beoordelen of de werknemer arbeidsongeschikt is of niet: ECLI:NL:RBZWB:2024:4521
De kantonrechter Nijmegen overwoog eerder: “Het is niet aan werkgever om te oordelen of werknemer al dan niet ziek is en of zij haar werkzaamheden kan verrichten (…)”. ECLI:NL:RBGEL:2024:615
Dit werpt de vraag op wie nu bepaalt of werknemer arbeidsongeschikt is? Werknemer zelf? De huisarts? Of toch de werkgever?
Hof Arnhem-Leeuwarden (ECLI:NL:GHARL:2022:9231) oordeelde dat het niet aan werkgever is om zich een medisch oordeel aan te matigen.
Uitgangspunt is natuurlijk dat werknemer zelf degene is die zich ziek meldt. Aan de wijze waarop kan werkgever redelijke voorschriften verbinden. Werknemer hoeft de ziekmelding niet te bewijzen of laten ondersteunen met bijv. een verklaring van huisarts of specialist.
Werkgever mag een ziekmelding niet weigeren of zelfstandig oordelen dat geen sprake is van ziekte. Dat lijkt een open deur, maar het komt toch nog regelmatig voor. Zo ook in deze uitspraak: ECLI:NL:RBNHO:2021:4433
De rechter oordeelde dat het niet aan werkgever is om te beoordelen of om vast te stellen of werknemer al dan niet ziek is, maar aan een bedrijfsarts of arbodienst. Werkgever is onder meer op grond van art. 14 Arbeidsomstandighedenwet ook verplicht om een bedrijfsarts of arbodienst in te schakelen.
Dat het werkgever niet gelukt is om tijdig een arbodienst te vinden en dat hij daarmee nog geen contract had, komt voor zijn rekening en risico. Omdat werkgever heeft nagelaten een bedrijfsarts of arbodienst een onderzoek te laten doen, moet ervan worden uitgegaan dat werknemer wegens ziekte ongeschikt was voor zijn werkzaamheden.
