Een werkneemster was in 2002 in dienst getreden bij een thuiszorginstelling in de functie van verzorgingshulp. Tussen de verschillende thuiszorgadressen bewoog zij zich per fiets. Deze reistijd werd beschouwd als werktijd en werd door de thuiszorginstelling als zodanig ook uitbetaald. Begin januari 2003 kwam de werkneemster tijdens het fietsen door gladheid ten val en liep een ernstige scheenbeenfractuur op. Zij vorderde een schadevergoeding van haar werkgeefster. De thuiszorginstelling was echter niet tegen deze schade verzekerd en stelde zich op het standpunt dat zij daartoe ook niet gehouden was. Er was immers sprake van ongemotoriseerd werk-werkverkeer. Omdat het ongeval zich buiten de werkplek had afgepeeld, was evenmin sprake van schending van de zorgplicht (artikel 7:658 BW).

 

Verzekeringsplicht

De Hoge Raad overweegt dat het goed werkgeverschap meebrengt dat de werkgever een behoorlijke verzekering moet afsluiten voor schade die zijn werknemers kunnen lijden in de uitoefening van hun werkzaamheden, ongeacht of het ongeval zich voordoet op het eigen terrein of elders. Deze verzekeringsplicht geldt ook ten aanzien van fietsers en voetgangers. Zij vormen ten gevolge van hun kwetsbaarheid in het verkeer een bijzonder risico. De Hoge Raad stelt zich daarbij op het standpunt dat het gaat om een risico dat goed verzekerbaar is tegen betaalbare premies.

 

Hoge Raad, 12 december 2008, LJN: BD3129

 

De Hoge Raad heeft de aansprakelijkheid van de werkgever voor schade ten gevolge van verkeersongevallen fors uitgebreid. Het is daarom van belang dat werkgevers nagaan of hun verzekeringen ter zake nog voldoende dekking bieden.