Concurrentiebeding arbeidsovereenkomst bepaalde tijd: toch geen uitgestorven diersoort?
Met de inwerkingtreding van de Wet Werk en Zekerheid (WWZ) is de regeling rond het concurrentiebeding ingrijpend veranderd. De hoofdregel is dat bij een arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd geen concurrentiebeding kan worden gesloten. Het gaat om een hoofdregel: indien de werkgever deugdelijk schriftelijk gemotiveerd aangeeft waarom het beding wegens zwaarwegende bedrijfs- of dienstbelangen toch nodig is, kan het geldig zijn.
Volgens de wetsgeschiedenis worden hoge eisen gesteld aan de motivering, het is duidelijk dat een demotiverend beleid wordt gevoerd.
Op verschillende plaatsen gingen dan ook al stemmen op voor de stelling dat deze regelgeving het einde inluidde voor concurrentiebedingen in arbeidsovereenkomsten voor bepaalde tijd. Vrijheid van concurrentie staat voorop, het niet willen belemmeren van werknemers die slechts voor bepaalde tijd aan een werkgever worden verbonden.
Uitspraken
Interessant zijn dan ook de uitspraken van twee kantonrechters (kantonrechter Arnhem 19 februari 2016, AR 2016-0176 en kantonrechter Utrecht 19 februari 2016, AR 2016-0183) die bedingen als deze juist leven in weten te blazen door op genuanceerde wijze invulling te geven aan de nieuwe wetgeving. Concurrentiebedingen in arbeidsovereenkomsten voor bepaalde tijd zou ik daarmee niet springlevend willen noemen maar ze zijn zeker niet afgedankt.
Belang van bescherming
In beide – uiteenlopende (de zwembadbranche en de pakketpostbranche) – kwesties hechten de kantonrechters waarde aan de kennis van de werknemer over concurrentiegevoelige zaken (prijzen en strategie). De werkgever wordt op dit punt niet afgescheept met een verwijzing naar een geheimhoudingsbeding; de kantonrechters zien terdege een belang van bescherming van deze kennis een nadrukkelijk, gedetailleerd en goedgemotiveerd concurrentiebeding in de arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd.
Deze concurrentiegevoelige kennis verdient bescherming, aldus beide kantonrechters, met dien verstande dat er een begrenzing in duur wordt vastgesteld. Daarbij sluit één kantonrechter aan bij wat in het huidig tijdsgewricht gangbaar is: een beding van twee jaar wordt gematigd tot één jaar en bij wat past gegeven een zeer kort dienstverband van vijf maanden: een beding van één jaar wordt gematigd tot twee maanden.
Toegevoegde waarde
Deze uitspraken tonen aan dat er bij werkgevers behoefte bestaat aan bescherming van concurrentiegegevens, anders dan door het geheimhoudingsbeding, en dat, voor zover werkgevers binnen de lijntjes kleuren, ze ook niet met lege handen komen te staan. Anders gezegd: het verdient aanbeveling de concurrentiebedingen in arbeidsovereenkomsten voor bepaalde tijd te blijven opnemen daar waar deze van toegevoegde waarde kunnen zijn.
