Bij interpersoonlijke communicatie gaat het primair om het creëren van wederzijds begrip. Daarnaast gaat het om het stimuleren van collectief leren en het stimuleren van de onderlinge samenwerking en de gelijkgerichtheid binnen de organisatie. Goede interpersoonlijke communicatie is belangrijk bij het aanzetten tot actie, het uitdragen van normen en waarden in de organisatie, het beïnvloeden van de opvattingen en houding van mensen en het kweken van begrip voor verandering en verbetering. Hierbij speelt het ontwikkelen van vaardigheden zoals goed kunnen luisteren, prioriteiten stellen, activiteiten plannen, et cetera een belangrijke rol. In dit artikel wordt nader op deze aspecten van interpersoonlijke communicatie ingegaan.

Het communicatieproces

Leren vereist beheersing van het communicatieproces. Dit proces bestaat uit een zender die een bericht stuurt naar een ontvanger (die dit bericht interpreteert) en de reactie die hij van de ontvanger terugkrijgt. Deze terugkoppeling biedt de zender de mogelijkheid te constateren dat zijn bericht is ontvangen en begrepen. Communicatie is dus een voortdurende kringloop van actie en reactie. Wanneer mensen met elkaar communiceren, zijn zij dus afwisselend zender en ontvanger van berichten. De communicatie is pas geslaagd als het bericht volgens de bedoeling van de zender wordt geïnterpreteerd door de ontvanger. Communicatie wint aan diepte en waarde wanneer een sfeer van openheid, vertrouwen en wederzijds respect wordt gecreëerd, zodat ook gedachten, emoties, gevoeligheden, intuïties, opwinding, vreugde, idealen en waarheden gedeeld kunnen worden. Een te groot verschil in denkraam tussen zender en ontvanger kan zo'n sfeer van openheid, vertrouwen en respect in de weg staan. Het denkraam, ofwel de eigen manier van tegen de dingen aankijken, wordt gevormd door onder meer opvoeding, nor men en waarden, opleiding en ervaring.