Sinds de invoering van de WKR laten veel werkgevers geld liggen. Door werknemers de mogelijkheid te geven een deel van hun brutoloon te ruilen voor fiscaal voordelige vergoedingen en verstrekkingen, kan de werkgever namelijk geld besparen. Hij betaalt over het geruilde deel van het salaris immers geen sociale lasten. Hoe meer loon de werknemer inruilt voor fiscaal vriendelijke vergoedingen, hoe meer dit oplevert. Ook werknemers hebben hier baat bij: zij betalen over dat deel van hun loon geen loonheffingen. Tijd om het cafetariamodel in ere te herstellen!

Vrijheid voor vergoedingen

Binnen de vrije ruimte van de WKR mag de werkgever alles onderbrengen, zolang het aan de gebruikelijkheidstoets voldoet. Veel HR-professionals kijken of ze binnen de WKR alle bekende vergoedingen kunnen blijven aanbieden. Door daarop te focussen, missen ze echter nieuwe kansen die de WKR biedt. Door de nieuwe keuzevrijheid kunnen ze de vergoedingen en verstrekkingen juist beter laten aansluiten bij de wensen van werknemers en de behoeften van de organisatie. Zo is het voor werknemers ook veel aantrekkelijker om daarvoor een deel van hun salaris in te zetten.

Beleid en aantrekkelijke extraatjes

Neem een organisatie die een uitgebreid gezondheidsbeleid voert. Deze kan een pakket vergoedingen voor gezondheidsmaatregelen bieden, van een abonnement op het zwembad tot een fiets van de zaak. Zo hebben werknemers heel wat te kiezen, en draagt de vergoeding toch altijd bij aan het gezondheidsbeleid. Een andere organisatie wil graag jong, hoogopgeleid talent aantrekken. Zij biedt aflossing van de studieschuld als uitruilbare vergoeding aan. De organisatie vergroot haar aantrekkingkracht, en de werknemer kan belastingvrij – en dus een stuk sneller – zijn schuld aflossen.

Uitruilen in de praktijk

Hoe werkt dat uitruilen in de praktijk? Eerst stelt de HR-manager vast welke doelen hij nastreeft. Een doel kan zijn: zorgen dat werknemers met de nieuwste technologie bereikbaar zijn. Dan ontwerpt de afdeling HR een keuzepakket aan vergoedingen en verstrekkingen, van internetabonnementen tot smartphones. Daar kan ook de populaire pc-privéregeling weer in opgenomen worden. Ook hiervoor kan de werkgever de regels en maximale kosten zelf bepalen. Werknemers kunnen op deze zaken  intekenen, tegen een deel van hun brutoloon. HR houdt in de gaten hoeveel vrije ruimte wordt benut. Is er tegen het einde van het jaar ruimte over, dan kan de HR-manager werknemers erop wijzen dat ze nog fiscaal voordeel kunnen behalen.

Grens aan het voordeel

Natuurlijk is het fiscale voordeel begrensd. Komt de waarde in de vrije ruimte uit boven 1,2% van totale fiscale loonsom, dan betaalt de werkgever over het meerdere 80% eindheffing. Werkgevers die het cafetariamodel gebruiken, hoeven zich echter weinig zorgen te maken. Werknemers betalen de zaken die ze kiezen immers van hun eigen brutoloon. Ze kiezen dus alleen zaken die ze echt nuttig of nodig vinden. Daardoor is het ook niet zinvol om de maximale vrije ruimte per werknemer te berekenen. Het ene jaar gebruikt de ene werknemer wat meer ruimte, het volgende jaar de andere.

Laat voordeel niet liggen

Veel werkgevers zitten op een grote zak met geld, zonder het door te hebben. Het loont altijd de moeite om de vrije ruimte – en zinvolle gerichte vrijstellingen en nihilwaarderingen – volledig te benutten. Natuurlijk kan de organisatie ervoor kiezen om vergoedingen en verstrekkingen als extraatje te bieden. Een uitstekende arbeidsvoorwaarde. Maar ook organisaties die op de centen willen letten, hebben voordeel van de WKR. Via het cafetariamodel levert het ze immers geld op.