Uitzending, payrolling en detachering: één pot nat!
De Hoge Raad boog zich eind 2016 over een conflict tussen het pensioenfonds voor de flexbranche StiPP en Care4Care. Care4Care is een bedrijf dat zich bezighoudt met het leveren van medisch specialistisch personeel aan opdrachtgevers zoals ziekenhuizen en zorginstellingen.
Inzet was de vraag of de werknemers van Care4Care onder de verplichtstelling van het pensioenfonds vielen. Ja, stelde StiPP, want ze werken op basis van een uitzendovereenkomst, en daaruit volgt vanzelf de verplichting. Nee, stelde Care4Care, dit is geen uitzendovereenkomst om verschillende redenen: Ten eerste wordt niet gewerkt onder leiding en toezicht van de opdrachtgever. Ten tweede houdt Care4care zich niet bezig met het bij elkaar brengen van vraag en aanbod naar tijdelijke werknemers om ziekte of piekdrukte op te vangen.
Allemaal driehoeksrelaties
De Hoge Raad gaf StiPP gelijk. Het is volgens de Hoge Raad niet van belang of er wel of geen sprake is van het bij elkaar brengen van vraag en aanbod naar tijdelijk werk. Oftewel: of je het nu uitzenden, detacheren of payrolling noemt, een werkgever die zijn werknemers aan een derde ter beschikking stelt en waarbij de leiding en toezicht bij die derde ligt, houdt zich bezig met uitzenden. In die zin is het één pot nat.
Enigszins merkwaardig is dat wel. In het nieuwe ontslagrecht heeft de wetgever immers nadrukkelijk een onderscheid gemaakt tussen payrollwerkgevers enerzijds en uitzendwerkgever anderzijds. De Hoge Raad geeft in zijn uitspraak aan dit onderscheid nu niet blijkt uit de wet. Als de wetgever dat onderscheid wil aanbrengen, zal ze een verder gewenst onderscheid dus moeten gaan regelen.
Consequenties
Indien dit uitzenden voor minstens 50 procent van de totale premieplichtige loonsom gebeurt, geldt er een verplichte aansluiting bij het pensioenfonds en kun je onder de cao voor uitzendkrachten vallen.
Pas op voor hogere kosten
Vooral in de hogere marktsegmenten beschouwen medewerkers zich echt niet als uitzendkrachten. Vaak stellen zij een pensioenregeling van hun werkgever ook helemaal niet op prijs. Ze kiezen liever voor een hoger uurloon om vervolgens al dan niet zelf een pensioen te regelen.
De kans is echter groot dat StiPP ook bij deze bedrijven verhaal komt halen. Bovendien wordt de kans nu nog groter dat de waakhond van de cao voor uitzendkrachten (SNCU) payrollbedrijven gaat controleren op de vraag of de cao voor uitzendkrachten is toegepast. Als dat niet het geval is, zullen de daaruit voortvloeiende kosten worden afgewenteld op de opdrachtgevers. Wees dus gewaarschuwd: Niet alleen de organisatie die personeel ter beschikking stelt, maar ook de opdrachtgever kan dit in de portemonnee gaan voelen.