Om de gesubsidieerde arbeid, de zogeheten participatiebanen, zo snel mogelijk in te voeren wil hij namelijk dat de senaat een wet van het vorige kabinet aanneemt.

 

Werk moet lonen

Eerder in 2006 hebben FNV, CNV en de Landelijke Cliëntenraad een dringende beroep gedaan op de Eerste Kamerleden niet in te stemmen met dit wetsvoorstel. Volgens hen wordt in dit wetsvoorstel geen aantrekkelijk perspectief op werk geboden. Zij vinden dat het uitgangspunt moet zijn dat het werk moet lonen en moet leiden tot economische zelfstandigheid van de uitkeringsgerechtigde.

 

Druk op de Eerste Kamer

De Raad van State vindt dat de staatssecretaris in één keer een goede wet moet indienen of de wet met behulp van een zogeheten novelle, een aanpassing van de wetstekst, moet laten behandelen. Het huidige kabinet heeft verdergaande plannen dan het vorige kabinet: mensen die weinig of geen opleiding of ervaring hebben kunnen als zij een participatieplaats hebben recht krijgen op scholing en een financiële bonus. Verder wil het kabinet werkgevers een jaar lang loonkostensubsidie geven als zij iemand aannemen die gedeeltelijk arbeidsgeschikt of langer dan een jaar werkloos is.

Het duurt echter nog enige tijd voordat deze veranderingen kunnen ingaan. Donner en Aboutaleb willen daarom maximaal twee jaar inlassen. In die tijd kunnen dan het recht op scholing, bonus en loonkostensubsidie worden geregeld. De adviesraad stelt dat de wet met een aanpassing van de wetstekst niet veel vertraging hoeft op te lopen. Aboutaleb is het niet met de raad eens dat er druk op de Eerste Kamer zou worden uitgeoefend. Over de behandeling van de aanpassing kan twee jaar worden gedaan, en dat moet volgens hem genoeg zijn.