De algemene regel is al in 1997 bepaald, namelijk dat de berekening van het aantal dienstjaren wordt gebaseerd op het aantal dienstjaren dat de werknemer in dienst is geweest bij verschillende werkgevers die elkaars rechtsopvolger zijn.

 

Dienstverband en faillissement

Een van de kantonrechters (Alphen a/d Rijn) overweegt dat het optellen van de dienstjaren bij een failliete rechtsvoorganger van de werkgever niet in overeenstemming is met de bedoeling van de wet, namelijk artikel 7:666 BW. Dit artikel maakt onderscheid tussen perioden van dienstverband voor en na faillissement.

 

Dit brengt met zich mee dat bij het bepalen van de duur van het dienstverband in principe moet worden uitgegaan van de duur van het laatste dienstverband. Omdat dit in casu tot een kort dienstverband leidde en daardoor tot een lage uitkomst van de kantonrechtersformule, heeft de kantonrechter dit onwenselijke resultaat gecompenseerd door de correctiefactor te verhogen.

Wisseling tussen vestigingen

De kantonrechter te Roermond redeneert weer anders. Hij telde de dienstverbanden van de arbeidsovereenkomsten met de verschillende vestigingen (aparte B.V.’s) van een bank bij elkaar op. Dit omdat de bank zich in de loop van de tijd heeft ontwikkeld tot een zodanig samenhangende eenheid, dat niet langer is vol te houden dat de werknemer bij wisseling tussen de vestigingen geen anciënniteit zou opbouwen. Bij eerdere uitspraken over de duur van het dienstverband van andere werknemers bij dezelfde bank, werd juist het tegenovergestelde geoordeeld door kantonrechters in Apeldoorn en Roermond.

 

Kantonrechter Roermond, 27 januari 2010, Kantonrechter Alphen aan de Rijn, 5 juli 2005 en 10 oktober 2006, en Kantonrechter Groningen, 1 februari 2010

 

LET OP: Kantonrechters zijn verdeeld bij het bepalen van de duur van een dienstverband. Ze lijken per geval te beoordelen of er sprake is van opvolgend werkgeverschap. Een duidelijke lijn is nog niet te ontdekken.