Dit blijkt uit een uitspraak van de Rechtbank Haarlem. Een 46-jarige werknemer is op 3 mei 2010 bij de werkgever in dienst getreden. In februari 2011 confronteert zijn leidinggevende hem met klachten van collega’s over zijn functioneren. De werknemer geeft aan zich niet in de klachten te herkennen. Vervolgens wordt de werknemer tijdens een telefoongesprek per 1 maart 2011 op non actief gesteld.

 

De werkgever verzoekt enkele weken daarna ontbinding van de arbeidsovereenkomst wegens disfunctioneren van de werknemer. De kantonrechter is van mening dat de werkgever een verwijt valt te maken voor het ontbindingsverzoek, en dat dit moet leiden tot toekenning van een vergoeding.

 

Ontbreken verbetertraject

De kantonrechter overweegt dat, los van het antwoord op de vraag of de kritiek op de werknemer terecht was, de werkgever niet kon volstaan met het eenmalig uiten van kritiek op het functioneren van de werknemer om vervolgens op stel en sprong over te gaan tot een beëindiging van de arbeidsovereenkomst.

 

De werkgever had een verbetertraject moeten starten. Door in plaats daarvan de werknemer op non actief te stellen valt de werknemer een verwijt van de verstoorde arbeidsrelatie te maken.

 

Kantonrechtersformule niet toegepast

De kantonrechter ziet, mede gezien de verwijtbaarheid van de werkgever in deze, aanleiding om af te wijken van de kantonrechtersformule. De kantonrechtersformule zou gelet op de (korte) duur van het dienstverband leiden tot een onredelijke lage uitkomst. De werknemer wordt er nu immers mee geconfronteerd dat hij, na het afronden van een langdurig sollicitatietraject om bij de werkgever in dienst te komen, binnen een jaar weer op zoek moet naar ander werk.

 

Daarbij zal de werknemer toekomstige potentiële werkgevers moeten uitleggen waarom het dienstverband met de werkgever maar een jaar heeft geduurd. Daarbij neemt de kantonrechter in overweging dat in de arbeidsovereenkomst van de werknemer een concurrentiebeding is opgenomen, en dat de werknemer voor zijn werk een Blackberry en iPad op zijn naam heeft aangeschaft, waarvoor hij nu kosten moet maken.

 

Gezien alle genoemde omstandigheden acht de kantonrechter een vergoeding van € 75.000 bruto redelijk, waarvan € 8.000 is bestemd voor juridische kosten.

 

Rechtbank Haarlem Sector kanton, 27 april 2011, LJN: BR0705

  

Tip

Uit deze uitspraak blijkt dat ook een kort dienstverband tot een hoge vergoeding kan leiden. Deze werkgever had zich waarschijnlijk aanzienlijke kosten kunnen besparen door beter te documenteren (dossieropbouw!), en met name door een duidelijk verbetertraject met heldere targets vast te stellen.