Als de werknemer daarop per sms laat weten dat hij zich van het leven berooft als zijn salaris wordt opgeschort, trekt de werkgever de voorgenomen maatregel in, maar benadrukt dat de werknemer contact moet opnemen. Ook daarna meldt de werknemer zich niet. Voor een laatste keer sommeert de werkgever de werknemer zich te melden en kondigt daarbij aan dat een ontslag op staande voet volgt als hij niets van zich laat horen. Aangezien de werknemer niet reageert, wordt hij op staande voet ontslagen.

 

Bijkomende omstandigheden?

De werknemer roept de nietigheid van het ontslag in en vordert onder meer loondoorbetaling in een kort geding. De kantonrechter Utrecht (17 september 2008, JAR 2008/286) stelt dat in lijn met de geldende rechtspraak en op grond van artikel 7:629 lid 6 BW het weigeren van loonbetaling de sanctie is op het niet naleven van redelijke voorschriften. Hij voegt daaraan toe dat het enkele feit dat controlevoorschriften niet worden nageleefd onvoldoende is voor een rechtsgeldig ontslag op staande voet. Daarvoor moet er sprake zijn van ‘bijkomende omstandigheden’. Uiteraard moet de werkgever in dat geval de dringende reden bewijzen. De kantonrechter Utrecht oordeelde in deze zaak dat een kort geding zich niet leent om dat bewijs te leveren en meende dat er geen bijkomende omstandigheden waren die een ontslag op staande voet zouden rechtvaardigen.

 

Tip

Let bij het opschorten van het loon op artikel 7:629 lid 7 BW: de werkgever is verplicht om de werknemer binnen redelijke termijn de grond van de opschorting van het loon mee te delen. Bij het achterwege laten van een dergelijke mededeling kan de werkgever immers geen beroep meer doen op deze maatregel.