De werkgever vraagt ontbinding van de arbeidsovereenkomst aan wegens een verstoorde arbeidsrelatie. Volgens de werknemer geldt er een opzegverbod omdat zij meent arbeidsongeschikt te zijn. De grond voor ontbinding houdt weliswaar geen verband met arbeidsongeschiktheid, maar toch houdt de kantonrechter rekening met de zogenaamde ‘reflexwerking’ van het opzegverbod bij ziekte. Dat betekent volgens de kantonrechter dat bij ziekte in beginsel niet kan worden ontbonden, tenzij er bijzondere omstandigheden zijn.

 

Oordeel bedrijfsarts en UWV

De werknemer stelt arbeidsongeschikt te zijn en te leiden aan een vermoeidheidssyndroom. De werkgever beroept zich op het oordeel van de bedrijfsarts en het second opinion oordeel van het UWV dat de werknemer wel arbeidsgeschikt is. Deze tegengestelde standpunten en rapporten zijn voor de kantonrechter reden om de verzekeringsarts van het UWV als deskundige ter zitting te verhoren. Uit dat verhoor volgt dat er geen sprake is van ziekte die aan het verrichten van arbeid in de weg staat. Van arbeidsongeschiktheid die aan toewijzing van de ontbinding in de weg staat, is daarom geen sprake volgens de kantonrechter. De kantonrechter ontbindt de arbeidsovereenkomst en kent een vergoeding met C = 0,8 aan de werknemer toe.

 

Kantonrechter ’s-Hertogenbosch, 14 december 2010, LJN: BO7657

  

Tip: ook al verzoekt de werkgever niet om ontbinding ‘wegens’ ziekte, kantonrechters zijn kritisch ten aanzien van verzochte ontbindingen om andere redenen 'tijdens' ziekte; vanwege de reflexwerking van het opzegverbod bij ziekte. Maak als werkgever bij onduidelijkheid over de arbeidsongeschiktheid in een procedure eens gebruik van de mogelijkheid de rechter te vragen om een UWV-deskundige een toelichting te laten geven (artikel 7:629a lid 5 BW).