Een werknemer is sinds 1 oktober 2007 in dienst. In 2009 heeft een reorganisatie met bedrijfseconomische ontslagen plaatsgevonden. De werknemer is toen niet ontslagen, maar de werkgever wil hem in 2010 wel ontslaan wegens bedrijfseconomische redenen en legt hem een beëindigingregeling voor. De werknemer weigert akkoord te gaan met ontslag. Daarop verzoekt de werkgever ontbinding van de arbeidsovereenkomst omdat de werknemer een storende factor in het teamverband is.

 

Disfunctioneren

De kantonrechter (LJN: BN3244) bevestigt dat de werkgever de bedrijfseconomische redenen heeft aangetoond, maar zet vraagtekens bij de weg die hij heeft bewandeld om tot een keuze te komen voor de werknemers die zouden moeten vertrekken. De werkgever heeft zelf erkend dat hij niet de gebruikelijke selectiecriteria, zoals het afspiegelingsbeginsel, heeft gehanteerd.

 

Zijn beslissing is op dat punt niet in lijn met de beleidsregels van het UWV WERKbedrijf. De werkgever lijkt als insteek voor het ontbindingsverzoek disfunctioneren van de werknemer te kiezen. Daarbij schetst hij echter een beeld van het functioneren van de werknemer, waarin deze laatste zich in het geheel niet herkent en wat ook niet overeenstemt met de goede beoordeling in zijn laatste functioneringsverslag.

 

Afwijzing ontbindingsverzoek

De kantonrechter is van oordeel dat er bij de werkgever best sprake kan zijn van een noodsituatie, maar dat geeft hem nog niet de vrijheid om ‘zomaar’ een werknemer te ontslaan die naar zijn mening om onduidelijke redenen niet past in de nieuwe bedrijfsstrategie. De kantonrechter wijst het ontbindingsverzoek af.

 

Tip

Een prangende bedrijfseconomische situatie kan uiteraard tot gedwongen ontslagen leiden. Baseer daarbij het ontslagverzoek wel zuiver op bedrijfseconomische gronden en respecteer daarbij de selectiecriteria van het UWV WERKbedrijf zoals het afspiegelingsbeginsel.