Iedereen is natuurlijk zelf verantwoordelijk voor zijn of haar eigen gezondheid, maar de werkgever kan wel helpen aldus Oud Olympisch kampioen volleybal Bas van de Goor.
Bouw en industrie hebben het meeste aandacht voor ziekteverzuim en het leren omgaan met gezondheidsrisico’s op de werkplek. Hier kan de sector zakelijke dienstverlening een voorbeeld aan nemen, blijkt uit een onderzoek van Delta Lloyd uitgevoerd door TNS Nipo.
Als een werkgever het re-integratietraject met een arbeidsongeschikte werknemer wil stopzetten, moet hij eerst het oordeel vragen van de bedrijfsarts, eventueel aangevuld met een second opinion bij het UWV. Denk niet te snel dat u voldoende re-integratie-inspanningen heeft geleverd.
Werkgevers herkennen psychische klachten wel, maar vinden het moeilijk actie te ondernemen. Dit terwijl vroegtijdig signaleren van psychisch verzuim de verzuimduur met een derde kan verkorten. Dat blijkt uit onderzoek van ArboNed.
De afgelopen jaren is er geen toename geweest van mensen met een gezondheidsbeperking op de arbeidsmarkt. Ongeveer de helft van de mensen met een langdurige aandoening tussen 2002 en 2008 heeft een baan.
Een burn-out kan aangetoond worden in de hersenen. Dit hebben wetenschappers van het Donders Instituut in Nijmegen bewezen. Hierdoor is een burn-out voor het eerst vast te stellen op grond van objectieve gegevens.
FNV wil naast de bedrijfsarts een nieuw type arts, de ‘werknemersarts’. Deze moet onafhankelijk zijn en uitsluitend de begeleiding en behandeling van zieke werknemers op zich nemen. Voor de bedrijfsarts zou dan meer een rol als organisatieadviseur zijn weggelegd.
Werknemers nemen de laatste jaren minder arbeidsverzuim door ziekte op. Dit blijkt uit de 'Arbobalans 2009', een onderzoek van TNO voor het Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid.
Een bijstandsgerechtigde die weigerde deel te nemen aan een re-integratieproject van de gemeente Amsterdam, is in het ongelijk gesteld door de Centrale Raad van Beroep, de hoogste rechter in zaken over sociale zekerheid.
Een taxichauffeur die 20 uur per week werkt, meldt zich op 12 februari 2007 arbeidsongeschikt vanwege een gebroken rechterenkel. Op 1 januari 2008 hervat hij op arbeidstherapeutische basis zijn werk. Op 18 augustus 2008 gaat hij weer volledig aan de slag, nadat hij dit per brief op 15 augustus aan de werkgever kenbaar heeft gemaakt. Een maand later, op 15 september, breekt hij zijn linkerenkel. Is hiermee een nieuwe 104-wekenperiode ingegaan?
