In 2007 treedt een IT-specialist in dienst bij zijn werkgever. Per februari 2009 wordt zijn salaris verhoogd. Begin 2009 belandt het bedrijf in zwaar weer. De werknemer en een andere collega melden zich in de namiddag van 26 februari nagenoeg op hetzelfde moment ziek. De werkgever vermoedt onvrede en nodigt de werknemer uit om de te bespreken. De werknemer gaat niet op de uitnodiging in, maar deelt in een brief mede dat zijn ziekmelding voortkomt uit onvrede over de omvang van zijn salaris en het uitblijven van een lease-auto. De werkgever betaalt de werknemer vervolgens over de maand maart te weinig salaris en boekt zonder nader overleg 22 verlofdagen af over maart en april 2009. Vervolgens verzoekt de werkgever de kantonrechter om de arbeidsovereenkomst te ontbinden.

 

Beiden fout

De kantonrechter vindt dat de werknemer met oneigenlijke middelen de werkgever heeft willen bewegen tot betere arbeidsvoorwaarden, terwijl het voor de werknemer duidelijk had moeten zijn dat de ziekmelding tot grote schade voor de werkgever kon leiden. Maar de werkgever heeft ook onjuist gehandeld en daardoor bestaat voldoende aanleiding om een vergoeding aan de werknemer toe te kennen. De kantonrechter houdt rekening met het ‘habe nichts/habe wenig’-verweer en bepaalt een lagere vergoeding.

 

Tip

Als de werkgever geen rare bokkensprongen had gemaakt, dan had de kantonrechter naar alle waarschijnlijkheid geen vergoeding opgelegd.

 

Kantonrechter Zwolle, 5 juni 2009, LJN: BI9941