De werknemer voert aan dat ten tijde van zijn ontslag gezien zijn leeftijd, opleidingsniveau en eenzijdige arbeidsverleden, niet te verwachten viel dat hij snel een nieuwe baan zou vinden. Bovendien heeft de werkgever niet laten blijken dat sprake is van zodanige financiële omstandigheden dat er geen ruimte is voor het aanbieden van een afvloeiingsregeling. De werkgever voert aan dat hij door de supermarktoorlog, stijgende grondstofprijzen en accijnswijzigingen in grote financiële problemen is gekomen. Hij meent ook dat de werknemer gezien zijn werkervaring wel snel een andere baan zou kunnen vinden. Bovendien zou het toekennen van een vergoeding een ongewenste precedentwerking hebben ten aanzien van zes andere werknemers die de werkgever heeft moeten ontslaan.

 

Dividend

De kantonrechter stond eerst stil bij de betekenis van het gevolgencriterium (artikel 7:681 lid 2 sub b BW). De werknemer bleek niet snel in aanmerking te komen voor een nieuwe baan en de rechter stelde daarom de werknemer in het gelijk. Ook het ‘ik-heb-niets’-verweer van de werkgever veegde de kantonrechter van tafel: Door het doen van dividenduitkeringen aan de aandeelhouders is onvoldoende aannemelijk dat de werknemer geen mogelijkheid heeft om een vergoeding aan te bieden voor het beëindigen van de arbeidsovereenkomst. Dit argument wordt versterkt doordat aan de dividenduitkering in 2007 een ongeoorloofd karakter kleeft. Niet alleen het verlies over 2007, maar ook die winstuitkering heeft in strijd met genoemde bepaling alle reserves van de Groep doen verdwijnen en het geplaatst kapitaal aangetast. De rechter vond dat deze handelwijze als onzorgvuldig moet worden aangemerkt.

 

Tip

Ingeval van een ontbinding wegens een reorganisatie wordt een vergoeding toegekend overeenkomstig het sociaal plan, tenzij onverkorte toepassing daarvan leidt tot een evident onbillijke uitkomst voor de betrokken werknemer.

 

Kantonrechter Zwolle, 17 februari 2009, JAR 2009/101