Maurits van Buren

Ondernemingen, gedreven vanuit een besloten vennootschap (of naamloze vennootschap), kunnen als gevolg van groei wettelijk verplicht worden de ‘structuurregeling’ in te voeren. De onderneming dient dan een raad van commissarissen (rvc) in te stellen, die het recht heeft bestuurders te benoemen en ontslaan en bepaalde bestuursbesluiten te blokkeren. De vraag kan worden gesteld in hoeverre de ondernemingsraad (OR) moet worden betrokken bij het besluit op deze wijze een rvc in te stellen. Recentelijk heeft de Ondernemingskamer van het hof Amsterdam hierover een interessante uitspraak gedaan.

Als sprake is van opvolgend werkgeverschap dient een nieuwe werkgever rekening te houden met het aantal dienstjaren van de betreffende werknemer bij zijn/haar voormalige werkgever. Hetzelfde kan gelden voor het aantal opvolgende contracten voor bepaalde tijd bij de voormalige werkgever. Met de invoering van de Wet werk en zekerheid (Wwz) zijn onder meer deze regels per 1 juli 2015 gewijzigd teneinde werknemers meer bescherming te bieden. Recent nieuws over doorstarten na faillissement duidt erop dat deze wijzigingen niet altijd het beoogde effect hebben.

Met een doorstart na faillissement kunnen de negatieve gevolgen voor een deel worden voorkomen. Het komt geregeld voor dat de doorgestarte onderneming verder gaat met een deel van het personeel en de leveranciers van de failliete onderneming. Maar in hoeverre is de overnemende partij verplicht om het bestaande personeel over te nemen?

Bij reorganisatieontslag kan de ontslagvergoeding van oudere werknemers waarvan het pensioen nadert lager uitvallen dan die van jongere werknemers. Dit is het geval als de ontslagvergoeding in het toepasselijke sociaal plan is gemaximeerd tot de verwachte inkomensderving tot de pensioenleeftijd. In een recente uitspraak heeft het hof Den Bosch zich uitgelaten over de vraag in hoeverre dit ‘aftoppen’ van ontslagvergoedingen een verboden onderscheid wegens leeftijd oplevert.