Ik ben het voor een groot deel met hem eens. Niet omdat, zoals hij stelt, mensen algoritmes beter kunnen analyseren en interpreteren. Dat klopt waarschijnlijk ook wel, maar een computer is niet in staat en zal nooit in staat worden om de juiste match tussen persoonlijkheid van de werknemer en de cultuur binnen de werkgeversorganisatie volledig te maken.

Er zijn al wel persoonlijkheidsanalyses, en hele goede ook, en er zijn teamanalyses die sterk zijn, maar het echte finetunen is en blijft mensenwerk. Werk dat ook niet elke recruiter kan, overigens.

Het matchen op basis van competenties zou wel (voor een deel) overgenomen kunnen worden door computers (en testen) en een persoonlijkheidsanalyse ook, maar het gevoel, het aanvoelen of iemand past bij een organisatie, in een team en bij een bepaalde leidinggevende, dat is mensenwerk. Dat is iets wat alleen goede, ervaren recruiters kunnen.

Sommige mensen denken dat recruitment door iedereen gedaan kan worden. Dat is niet het geval, recruitment is een vak, een vak apart!

Een goede recruiter bespreekt niet alleen wat iemand in het verleden gedaan heeft, maar heeft ook in de gaten of iemand dat werk met passie heeft gedaan. De goede recruiter signaleert het wanneer de ogen gaan twinkelen, wanneer iemand rechtop gaat zitten en echt enthousiast wordt. En dat maakt het verschil: als organisatie wil je medewerkers met passie voor hun vak, mensen die het verschil maken en niet de ‘ik-wil-het-wel-doen-er-moet-immers-brood-op-de-plank-medewerkers’.

Recruiters die het verschil weten te maken, doen dat deels op basis van hun menselijk inzicht en gevoel. Uiteraard zij er diverse hulpmiddelen mogelijk en wenselijk, zoals computers en diverse testen.

Recruitment is en blijft mensenwerk en een echt vak!