De werknemer treedt in februari 2002 in dienst en staat in mei van dat jaar een nier af aan zijn zus. Enige tijd later blijkt dat de overgebleven nier ziek is. De arbodienst schrijft voor dat de werknemer niet voor 11.00 uur mag worden ingezet. Door een reorganisatie vindt personeelsreductie plaats, waarbij vier werknemers met beperkingen te werk worden gesteld op basis van een apart rooster.

 

Herplaatsing niet mogelijk

Dit rooster wordt na vijf maanden weer afgeschaft wegens inefficiëntie. Hierna wordt de aan de nierziekte lijdende werknemer niet meer ingezet. De werkgever onderzoekt de herplaatsingsmogelijkheden. De werknemer kan ingezet worden als rampagent, maar dan moet hij ook in de ochtend- en avonddienst worden ingeroosterd. Omdat dat door de beperkingen van de werknemer niet kan, verzoekt de werkgever de kantonrechter om ontbinding van de arbeidsovereenkomst.

 

Tevreden over uitvoering werkzaamheden

De werknemer verweert zich dat hij zijn werkzaamheden naar tevredenheid uitvoert. Bovendien rust op de werkgever een grote verantwoordelijkheid wanneer het gaat om het treffen van voorzieningen voor werknemers met een chronische ziekte. De vraag is of de beperking van de werknemer, rekeninghoudend met de Wet gelijke behandeling op grond van handicap of chronische ziekte (WGBH), een onevenredige belasting vormt voor de werkgever.

 

De rechter meent van wel. Het rooster moet niet om de werknemer worden heen gebouwd maar om de vliegtuigen die door de werkgever moeten worden afgehandeld. De kantonrechter ontbindt de arbeidsovereenkomst onder toekenning van een vergoeding aan de werknemer.

 

Kantonrechter Haarlem, 17 juni 2010, LJN BM 8190