Overplaatsing: eenzijdige wijziging van arbeidsvoorwaarde of instructierecht?
Een werkneemster in de kinderopvang wordt – naar aanleiding van een conflict met haar collega – tijdelijk geplaatst in een invalpool in afwachting van een definitieve overplaatsing naar een andere locatie. Omdat de werkneemster deze overplaatsing niet accepteert en daarom niet werkt, stopt de werkgever de loonbetaling. In kort geding voert de werkneemster aan dat zij het eenzijdige voorstel om op een andere locatie te werken niet hoeft te accepteren. Zij vordert loonbetaling en tewerkstelling op haar eigen locatie.
De kantonrechter kwalificeert het besluit van de werkgever om de werkneemster over te plaatsen niet aan als een eenzijdige wijziging van een arbeidsvoorwaarde. De overplaatsing valt volgens de kantonrechter onder het instructierecht van de werkgever zoals opgenomen in artikel 7:660 BW, zodat de werkgever hiertoe eenzijdig kan besluiten.
Eenzijdige wijzigingstoets
De instructiebevoegdheid is wel beperkt door het beginsel van goed werkgeverschap ex artikel 7:611, maar de strenge eenzijdige wijzigingstoets is in dit geval niet van toepassing. Omdat de werkgever voldoende inspanningen had verricht om tot een oplossing van het probleem te komen en omdat de werkneemster de minst oplossingsgerichte partij in het conflict was, kon de werkgever in redelijkheid beslissen de werkneemster over te plaatsen. Het niet werken kwam dan ook voor rekening van de werkgever zodat zij terecht geen loon ontving.
Kantonrechter Utrecht, 16 december 2011, niet gepubliceerd
Tip
Een wijziging van een arbeidsvoorwaarde moet bij het ontbreken van overeenstemming met de werknemer een strenge toets doorstaan. In sommige gevallen komt de werkgever echter een succesvol beroep op het instructierecht toe, zodat instemming van de werknemer of het voldoen aan de strenge eenzijdige wijzigingstoets niet nodig is.
