Gevolg is dat 50 reguliere schoonmaakmedewerkers hun baan verliezen, wat door de ondertekenaars van de brief wordt beschouwd als 'een abrupte en 100% arbeidsverdringing van de ene kwetsbare groep door de andere'. Uit de brief blijkt verder dat er meerdere keren dringend is verzocht om met alle betrokken partijen overleg te voeren om tot een constructieve oplossing te komen. Dit zou echter stelselmatig geweigerd zijn door Drechtsteden.

'Wij beschouwen de handelwijze van Drechtsteden als maatschappelijk onverantwoordelijk en onbehoorlijk gelet op dit directe verdringingseffect', zo luidt een verklaring in de brief aan de Tweede Kamer. In 2014 heeft Minister Asscher van Sociale Zaken uitspraken gedaan waarin hij benadrukt dat het kabinet de inzet van gemeenten ondersteunt om bij aanbestedingen ook mensen met een grotere afstand tot de arbeidsmarkt een kans op werk te bieden. De minister benadrukte met klem dat als dit ten koste gaat van de bestaanszekerheid van mensen met een baan, de maatregel zijn doel dan voorbijschiet.
Oproep aan minister Asscher

Het is gebruikelijk in de schoonmaakbranche dat mensen het werk volgen. Daar zijn ook
afspraken over gemaakt in de CAO Schoonmaak, maar deze lijken niet te worden toegepast door Drechtsteden. De briefschrijvers wijzen verder nog op een vergelijkbare kwestie in Leeuwarden, waar de gemeente wel haar verantwoordelijkheid heeft genomen.

De ondertekenaars van de brief vragen de Tweede Kamer nu om minister Asscher aan te sporen het gesprek aan te gaan met Drechtsteden. Zij dringen hierbij aan om te komen tot 'een oplossing die én de participatie bevordert én voor deze vijftig medewerkers een beter perspectief op behoud van hun baan biedt'.