Standaards

Drie weken vakantie met de kinderen. In de wetenschap dat Wi-Fi belangrijker is dan alle leuke dingen die we gingen vastleggen, bestond onze bagage voor een groot deel uit elektronica en dus opladers. Voor de laptop, voor de iPad, voor de telefoons, voor het docking station, voor de foto- en videocamera. De Europese Unie verwachtte begin 2011 de eerste universele opladers op de Europese markt.

In mijn beleving is het een extra oplader naast alle anderen geworden.

Standaard = efficiënt!

Iedereen kan het bedenken: standaardisatie zou alles zoveel makkelijker, overzichtelijker en efficiënter maken. Was er maar een standaard aanpak om standaards in te voeren, want het blijkt moeilijk, zo niet onmogelijk. Waar ik ook kijk, verbaas ik me over het ontbreken van standaards. Hoewel, er zijn uitzonderingen.

Tijdens onze vakantie reden we lange tijd naast spoorlijnen, dwars door de woestijnen en prairies van California, Nevada en Arizona. Zoals de Betuwelijn naast de A15 loopt. Waar het vanaf de A15 een bezienswaardigheid is als er eens een trein naast je rijdt, kun je in de USA regelmatig genieten van de indrukwekkende, mijlenlange treinen, dubbel gestapeld met containers. Standaard containers met wereldwijd dezelfde maat als op de Betuwelijn, op een containerschip in Rotterdam of San Francisco of op de vrachtwagen op de A15. Ik wees mijn zoon erop, met het idee dat ik hem wat kon leren over standaardisatie. Ik had beter moeten weten: “Ja pap, dat las ik vanmorgen in de Quest. Ik pak het er even bij. “ En ik kreeg een lesje over ene Malcolm McLean. Die bedacht in de jaren 30 dat het overbrengen van lading van schip naar trein of vrachtwagen een stuk eenvoudiger moest kunnen. Het duurde nog zo’n 50 jaar voordat zijn uitvinding - zijn standaard! - breed was ingevoerd.

Wat een efficiency heeft deze uitvinding, maar vooral deze brede acceptatie van een standaard, de hele transportsector, dus ons allemaal opgeleverd!

Alleen de eigen standaard...

Het bedenken van een standaard is niet zo moeilijk, het accepteren van een standaard van iemand anders, dat is veel moeilijker. “Iedereen is voorstander van standaardisatie, als zijn eigen standaard wordt gekozen.” We zien het bij opladers, we zien het ook in het HRM-domein.

Voor een Curriculum Vitae is dé standaard het Europass-formaat. Ik had er eerlijk gezegd nog nooit van gehoord en dacht dat LinkedIn de standaard was. Door druk van de wetgever heeft de pensioenwereld stappen richting standaardisatie gezet op www.mijnpensioenoverzicht.nl/, waar je kunt inloggen met de standaard DigiD. Aan de kant waar de overheid geen invloed uitoefent, tussen bedrijf en pensioenfonds, bepaalt ieder pensioenfonds zelf aan welke eisen de aanlevering van gegevens moet voldoen. Hetzelfde geldt voor Arbodiensten, ook zij zijn allemaal even creatief in het vaststellen van het ultieme medewerker-record., ondanks goed bedoelde initiatieven van onder andere het HR-XML-consortium.

Omdat het kan!

Heel actueel is de overgang naar SEPA. In heel Europa gaan we naar één manier van betalen, met goed vastgelegde standaarden, waaraan bedrijven en banken gaan voldoen. Maar wel met veel ruimte voor interpretatie, merken we in de praktijk.

Want het per bank verschillend toestaan of verbieden van hoofd- en kleine letters, blanco’s of nullen levert de projectteams die dit moeten realiseren nogal wat hoofdbrekens en zweetdruppels op. Laat een centimeter ruimte en we benutten die, alle kanten op. Waarom? Omdat het kan!

Mijn generatie blijkt nauwelijks succesvol in het doorvoeren van wereldwijde standaards. Ik heb meer vertrouwen in de innovatiekracht van de nieuwe generaties. Overal op de wereld dezelfde stopcontacten en op de hele wereld links rijden, dat zie ik er niet zo snel van komen.

Maar van een generatie die wereldwijd Engels spreekt, Facebook, YouTube, iPhone en Google gebruikt verwacht ik wel dat in de digitale wereld heel veel wordt gestandaardiseerd. Standaards die natuurlijk wel weer jaarlijks worden vervangen door een andere. Waarom? Ook omdat het kan!