Bij werken over de grens kan het voorkomen dat een werknemer of zelfstandige niet meer in zijn woonland sociaal verzekerd is of op basis van de interne regels van de betrokken lidstaten in twee lidstaten sociale zekerheidsbijdragen zou moeten gaan betalen zonder dat

dit hem bijkomende uitkeringen oplevert. De huidige regelgeving wordt daarom vanaf 1 mei 2010 grondig gewijzigd

 

Sociale verzekering

De huidige Verordening 1408/71 bepaalt onder meer in welk land de persoon, die grensoverschrijdend werkt, binnen de EU sociaal verzekerd is en waar hij welke sociale zekerheidsuitkeringen kan ontvangen. Dit is belangrijk, omdat zowel de sociale zekerheidsbijdragen voor werknemer en werkgever als ook de uitkeringen enorm verschillen binnen de EU. Het gaat hierbij enkel om een coördinatie van de wetgeving van de diverse lidstaten om het vrij verkeer van werknemers en diensten te vrijwaren en bijgevolg niet de harmonisering van de sociale zekerheidswetgeving van de lidstaten.

Verordening 1408/71 is intussen zeer complex geworden en op een aantal punten sterk verouderd. Zij houdt geen of onvoldoende rekening met de nieuwe vormen van mobiliteit, nieuwe sociale zekerheidsrisico’s en sociale zekerheidsprestaties. Ook is er ondertussen belangrijke rechtspraak van het Hof van Justitie die niet verwerkt is in de bestaande teksten.

 

Verzekeringsplichtig

Hoofdregel in zowel de oude als de nieuwe verordening is dat een werknemer die zowel in Nederland als in een ander EU-land werkt, onderworpen is aan het sociale zekerheidsstelsel van het EU-woonland. Werkt de werknemer uitsluitend in het werkland, dan is hij daar verzekeringsplichtig.

 

De nieuwe Verordening

Veranderingen zijn onder meer:

• Indien men in twee landen werkt en men in het woon/werkland onderworpen wil zijn aan een stelsel van sociale zekerheid, moet sprake zijn van een substantieel deel van het verrichten van werkzaamheden in het woonland, namelijk 25 procent van de werkzaamheden (dit is nu één dag per maand). Is dat niet het geval dan is de werknemer onderworpen aan het sociaal zekerheidsstelsel van het werkland.
• Een werknemer die sociaal verzekerd is in Nederland en door zijn werkgever voor een tijd naar een ander EU-land wordt gedetacheerd, kan in Nederland tot 24 maanden verzekerd blijven (is nu 12 maanden, met verlengingsmogelijkheden tot 60 maanden).

 

Let op: De inwerkingtreding van de Verordening 883/2004 kan een herziening van de sociale zekerheidssituatie van de mobiele werknemers vereisen, waardoor het eventueel nodig is de

de loonadministratie aan te passen en de arbeidsverhoudingen te herzien.

 

Tip 1: Er bestaan overgangsbepalingen. De huidige verordening mag tot 1 mei 2020 van toepassing blijven, zolang de situatie van bestaande gevallen niet wijzigt. Indien men hier belang bij heeft, kan ook expliciet gevraagd worden om onder de toepassing van de nieuwe verordening te vallen. Dit laatste vraagt een analyse van uw werknemersbestand, voorzover werkzaam in twee lidstaten voor wat betreft het antwoord op de vraag of het oude dan wel het nieuwe regiem voor werkgever en/of werknemer aantrekkelijker is

 

Tip 2: Meer informatie over de nieuwe verordening vindt u hier.