“HR wordt vaak het geweten van de organisatie genoemd,” aldus Westerweel. “”Maar in de praktijk worden ze naar hun eigen idee vaak onvoldoende serieus genomen. Hoe kan dat?” Peter van Uhm, voormalig Commandant der Nederlandse Strijdkrachten: “HRM’ers hebben een hele goede thermometer in de organisatie, ze spreken met Jan en alleman. Zij kunnen hun bazen dus een prima spiegel voorhouden, maar dan moeten die bazen daar wel de ruimte voor bieden."

Foto (vlnr): Peter van den Hout, Bart Hufen, Bas van der Veldt, Peter van Uhm en Bas Westerweel

Hij vervolgt: "Aan de andere kant mogen HRM’ers zich ook niet verschuilen achter de baas, want ze hebben ook een eigen verantwoordelijkheid. Je moet ‘nee’ durven zeggen, liefst drie keer. Het is helemaal niet erg als je binnenskamers een keer met de koppen tegenover elkaar staat. Als je vervolgens weer naar buiten gaat, moet je dan wel weer één taal spreken.”

Uitvoerend instrument

“Wat mij opvalt is dat HR vaak een uitvoerend instrument van de directie is,” aldus HR Praktijk-hoofdredacteur Peter van den Hout. “Wanneer HR-managers echt het idee hebben dat er verkeerde personele beslissingen worden genomen - bijvoorbeeld bij grote reorganisaties - dan moeten ze ook met de vuist op tafel durven te slaan. Ik zie dat in de praktijk ook wel gebeuren, maar vaak leidt dat dan tot ontslag van diezelfde HR-managers.”

Bas van der Veldt, CEO van AFAS: “Wij komen in de praktijk nog heel veel HR-managers tegen die de administratie als hun kerntaak zien. Ik zou hen willen adviseren om op z’n minst drie dagen per week in te plannen om door de gangen te lopen en bij meetings aan te schuiven. Ik zeg tegen onze eigen HR-manager altijd: blijf niet in je kamertje zitten, maar zet je bureau in de koffiecorner.“

Medewerker van de toekomst

Westerweel vraagt zich af hoe de medewerker van de toekomst er uit ziet. “Voor mij is dat de homo ludens – de spelende mens - die er altijd maar op gericht is zichzelf beter te maker,” aldus gamification specialist Bart Hufen. “Het zijn ‘hybride’ medewerkers die dan weer in dienst van een werkgever, dan weer een tijdje voor zichzelf bezig zijn en dan weer in deeltijd werken,” zo denkt Van den Hout. “Privé en werk zullen daarbij in toenemende mate in elkaar overlopen.” Van Uhm: “Het zijn medewerkers die heel bewust een balans zoeken tussen werk en privé en voor zichzelf bepalen wat ze met hun werk willen bereiken. En daar ook bewust met hun werkgever over praten.”

Leiderschap en speelveld

Van der Veldt: “Voor mij is de medewerker van de toekomst iemand die goed kan omgaan met vrijheid. Steeds meer leiders in organisaties bieden hier ruimte voor door meer vertrouwen te geven, maar tegelijkertijd zie ik hier in de praktijk nog veel medewerkers mee worstelen. De medewerker van de toekomst kan omgaan met de verantwoordelijkheden die vrijheid met zich meebrengt en vindt dat ook fijn.”

“En wat betekent dit voor de leider van de toekomst?,” wil Westerweel weten. Van Uhm: “Deze leiders weten dat het uiteindelijk om vertrouwen gaat en dat je je mensen niet alleen moet motiveren maar ook moet inspireren.” Hufen: “Het zijn scheidsrechters op het speelveld, die aangeven hoe groot dat speelveld is en medewerkers de ruimte geven om dat speelveld zo goed mogelijk te benutten.”

Bekijk hieronder een samenvattende video van de discussie: